Οι ιδέες...

Μπορείτε να αντισταθείτε στην εισβολή των στρατών, αλλά είναι αδύνατο να αντισταθείτε στην εισβολή των ιδεών...

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Συμμετοχές στο Διαγωνισμό Ποίησης 2011 για μαθητές Γυμνασίου

Στις αναρτήσεις που ακολουθούν θα παρουσιάσουμε τις υπόλοιπες συμμετοχές των μαθητών στο διαγωνισμό ποίησης με τυχαία σειρά παρουσίασης।

Άξιοι μαχητές-Θεοφίλου Φώτης

Εσάς τιμώ κι εσάς υμνώ,
γενναίοι μονομάχοι
που υπερασπιστήκατε την πατρίδα μας,
με ασπίδα και κοντάρι.

Λακεδαιμίνιοι και Αθηναίοι,
μία δύναμη μαζί,
διώξατε μια για πάντα
τον Πέρση κατακτητή.

Στεφάνιαγριελιάς,
αυτό είναι το βραβείο
και θα τους πω όλους μονομιάς
ιδού το μεγαλείο.


Σπουργίτι - Κική Ηλιάδη Χαρμάνα

Έστειλα ένα σπουργίτι να σε βρει!
Πέρασε για να ‘θρει μέρη και μέρη…
Από Ευρώπη, Ασία, Αφρική
Σ’ εσένα έφτασε μετά το καλοακίρι…

Πέρασε το σπουργίτι μου από πολλούς
Μα όλους τους αγνόησε, σα να μην υπήρχαν.
Συνέχισε ακάθεκτο για να ‘χεις να ακους
Μόνο εσύ το τραγούδι που σου βρήκα.

Πέρασε κι αγωνίστηκε μες το χειμώνα
πάλεψε μες σε θύελλες και βροχές,
Κι ύστερα από επιμονή για τόσα χρόνια
Γύρισε και μου είπε αυτό που του ‘πες χθες.

«Άργησες ανέμελο σπουργίτι,
Βαρέθηκα πια να σε περιμένω
Και σ’ άλλης αγκαλιάς εγώ το σπίτι
Έχω αρχίσει εδώ και καιρό να μένω»

Γύρισε το σπουργίτι πίσω κλαίγοντας
Πιότερο για την άμαθη μικρή του,
Που το ‘στειλε κι έμεινε περιμένοντας
Απάντηση ν’ ακούσει απ’ τη φωνή του

«Μην κλαις» του ‘πα «καλό μου σπουργιτάκι!
Άλλη φορά θα ξέρουμε κι οι δυο
Που είναι να στείλουμε το άλλο τραγουδάκι
Και μέχρι τότε θα περιμένουμε καιρό!…»

Αν μπορούσα να σ’ έχω-Κική Ηλιάδη Χαρμάνα

Αν μπορούσα να φτάσω στον ήλιο θα ήταν ωραία…
Αν μπορούσα ν’ ανάψω τ’ αστέρια θα ήταν όμορφα…
Αν μπορούσα ν’ αγγίξω τα σύννεφα θα είχε πλάκα…
Αν μπορούσα ν’ αλλάξω τον κόσμο θα ήταν υπέροχα…
Αν μπορούσα να γίνω καλύτερη θα ήμουν χαρούμενη…
Αν μπορούσα να βρω την αλήθεια θα ‘ταν καλά…
Αν μπορούσα να αλλάξω τοπαρελθόν θα ‘ταν ευτυχία…
Αν μπορούσα να διορθώσω τα λάθη θα είχα ταλέντο…

Αν μπορούσα να ζήσω για πάντα δε θα ‘χε νόημα…
Αν μπορούσα να λύσω τα προβλήματα θα υπήρχε μονοτονία…
Αν μπορούσα να τα έχω όλα θα βαριόμουν θανάσιμα…
Αν μπορούσα να ξέρω το μέλλον δε θα μάθαινα τίποτε…
Αν μπορούσα να μάθω ό,τι υπάρχει θα ήμουν κουραστική…
Αν μπορούσα ν’ απαλύνω τον πόνο θα το ‘κανα μόνο για σένα…

Αν μπορούσα να σε φιλήσω…
Αν μπορούσα να σ’ έχω…
Αν μπορούσα να σε δω να χαμογελάς…
Αν μπορούσα να σ’ έχω…
Αν μπορούσα να χωθώ στην αγκαλιά σου…
Αν μπορούσα να σ’ έχω…
Αν μπορούσα να σ’ ακούσω να τραγουδάς…
Αν μπορούσα να σ’ έχω…
Αν μπορούσα να σε κοιτάξω στα μάτια και…
Αν μπορούσα να σ’ έχω…
Να σου πω την αλήθεια… Να σου πω σ’ αγαπώ…

Αν μπορούσα…

Αν μπορούσα θα ‘ταν ψέματα…



Ελλάδα του σήμερα - Λίτσι Ανέστης

Ελλάδα! Μα ποια είναι η Ελλάδα;
Ποτέ μου δεν κατάλαβα ποια είναι πραγματικά.
Αν και είμαι μετανάστης, νιώθω ελληνόπουλο,
όμως της παλιάς Ελλάδας,
της χώρας που ήξερα με τον πλούσιο πολιτισμό,
τα ήθη και τα έθιμα για κάθε εορτασμό.

Τώρα η Ελλάδα άλλαξε, δεν είναι όπως παλιά.
Τι απέγινε; Ποιος την έκλεψε; Ποιος την μεταμόρφωσε;
Που πήγαν τα αρχαία;
Που πήγαν τα μουσεία;
Τα πήρανε πραγματικά ή απλώς από το μυαλό μας;
Τη σήμερον ημέρα, ο άνθρωπος δε σκέφτεται,
κινείται σα μια μηχανή,
την οποία μόνο ένας την ελέγχει, η πολιτική.

Επομένως, συλλογίζομαι,
να την εγκαταλείψω ή να παλέψω και εγώ
και η υπόλοιπη κοινωνία για να την επαναφέρουμε
και πάλι στην πραγματικότητά της;


Το σχολείο - Λίτσι Ανέστης

Το σχολείο είναι ένα όνειρο,
Τώρα πια κανείς δεν το προσέχει.
Πηγαίνουμε, ερχόμαστε
Και πιο πολύ βαριόμαστε.
Μα τι πρέπει να κάνουμε;
Θα ήτανε καλό να το καταργήσουμε ή να το επαναπροσδιορίσουμε;
Δεν υπάρχει μαθητής που να το λογαριάζει.
Τώρα πια, μας έλκουν νέες δραστηριότητες,
Πιο εύκολες, πιο ξεκούραστες, πιο αρεστές.
Θα ήτανε καλό να προσπαθήσουμε
και όχι να το παραμελήσουμε.
ότι και να κάνω, ότι και αν πω,
δεν πρόκειται να με ακούσουν
και ας κόψω το λαιμό.
Ευαισθητοποιηθείτε
μην το ρίχνετε στο γιαλό,
σκεφτείτε τι θα κάναμε χωρίς το προνόμιο αυτό.
Θα ‘μασταν αγράμματοι,
σκράπες στην κοινή,
αβοήθητοι στην κοινωνία
και «προβληματικοί».
Αγαπήστε την παιδεία και το διαφωτισμό,
μάθετε μ’ αυτήν για καλό σκοπό.



Αγαπώ τα ζώα-Σενικίδου Γεωργία

Αγαπώ τα ζώα
σκυλάκια και γατιά
αρνάκια, κατσικάκια
και όλα τα πουλιά

Στην άκρη εκεί της πόλης
έχω δυο σκυλάκια
τρία μικρά γατάκια
πολλά πουλερικά.

Πάπιες και χήνες αρκετές
πάρα πολλές κοτούλες
και τέσσερις πανέμορφες
γκρινιάρες γαλοπούλες.

Κάποτε όταν μεγαλώσω
κι έχω δικό μου ένα κτήμα
με ζώα θ’ ασχοληθώ.

Εκτός από τα παραπάνω
θα ‘χω και δύο αλογάκια
κουνέλια θέλω αρκετά
πέντε, έξι γουρουνάκια.


Ο ήλιος είναι ζωή-Σενικίδου Γεωργία

Τη μέρα η ήλιος λαμπερός
σκορπά φως και ζωή
νύχτωσε και κουράστηκε
πάει να κοιμηθεί.

Και από τον ύπνο φρόντισε
να μας υπηρετήσουν
φως στα αστέρια δάνεισε
αυτά να μας φωτίσουν.

Τις νύχτες το στερέωμα
τ’ αστέρια λαμπιρίζουν
φως απ’ τον ήλιο παίρνουνε
στη γη μας τον χαρίζουν.

Ο πάνσοφος δημιουργός
έδωσε τόσα πολλά,
πολλούς ανθρώπους προίκισε
με φωτεινά μυαλά.

Εκείνοι με τα έργα τους
πνευματικά και άλλα
ανέβασαν τον άνθρωπο
σ’ επίπεδα μεγάλα.