Εορταστική Συνεργασία με το Σύλλογο Ζωόφιλων γιαννιτσών και το 13ο Νηπιαγωγείο Γιαννιτσών

Ως Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας πάντα έχουμε μία κατάφαση για κάθε πρόταση συνεργασίας. Έτσι, το Σάββατο 21-12-19 βρεθήκαμε στο περίπτερο του Συλλόγου Ζωόφιλων σε μία σύμπραξη με το 13^ο Νηπιαγωγείο Γιαννιτσών «Μαργαρίτες και Μαργαριτάκια». Οι μεγάλοι μαζί με τα παιδιά επωφελήθηκαν της εορταστικής ατμόσφαιρας για να μοιράσουν φυλλάδια ενημέρωσης στον κόσμο για την αξία του εθελοντισμού στην προστασία των αδέσποτων ζώων, για την αξία της προσφοράς ζωοτροφών για το καταφύγιο, για το σεβασμό στο κατοικίδιο που επιλέγουμε να υιοθετήσουμε με το σύνθημα «Υιοθετώ, δεν αγοράζω» και, φυσικά, ΔΕΝ εγκαταλείπω.

Η συνάντηση των Συλλόγων, σε συνδυασμό με τον ενθουσιασμό των μικρών πιτσιρίκων  που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μαζί με τους γονείς τους, προώθησε και τη φιλαναγνωσία. Η Μαρία Ποπκιώση αφηγήθηκε το παραμύθι της «Ποιος έκλεψε το σάκο του Άη Βασίλη» με το λιλιπούτειο κοινό μαζί με τα ξωτικά να συμμετέχουν ένθερμα. Τα παιδιά παρασύρθηκαν μέσα στην ιστορία, στήριξαν τη διάδραση με την αφηγήτρια / συγγραφέα, τραγούδησαν.. αποκοιμήθηκαν και καλοδέχθηκαν με ενθουσιασμό την επίσκεψη του Άη Βασίλη που μοίρασε καραμέλες και σοκολατάκια. Ενεργό ρόλο έπαιξαν και οι γονείς, εκπρόσωπος των οποίων ανέλαβε το face-painting παιδιών και μεγάλων.

Καταφέραμε να δημιουργήσουμε μία παιδική ατμόσφαιρα στο χώρο μπροστά από το περίπτερο της Φιλοζωικής, βεβαιώνοντας πως κάθε στιγμή με τα παιδιά είναι και μία Γιορτή.

Ας έχουμε κατά νου πως από  μάς εξαρτάται η στάση που θα υιοθετήσουν τα παιδιά απέναντι σε όλα τα ζώα, στα κατοικίδια που επιλέγουμε να υιοθετήσουμε, αλλά και απέναντι στο…. βιβλίο. Τα παιδιά εμπνέονται από μάς. Ο Φιλόζωος δεν αγαπά μόνο το κατοικίδιό του, μα όλα τα ζώα.

Ένα από τα πιο εποικοδομητικά δώρα: ένα βιβλίο ή/και ένα κατοικίδιο. Και  τα δύο ως σύντροφοι μιας ολόκληρης Ζωής. ΔΕΝ τα εγκαταλείπουμε Ποτέ.

Απόηχος παρουσίασης του μυθιστορήματος της Φανής Κεχαγιά "Ήθελα μόνο να με αγαπήσεις"

Την  Παρασκευή 29 Νοεμβρίου στο Prestige cafe είχαμε την χαρά να γνωρίσουμε ακόμα μία συγγραφέα  την Φανή Κεχαγιά που με  το μυθιστόρημά της  με τίτλο «Ήθελα μόνο να με αγαπήσεις» από τις  εκδόσεις έξι  μας ταξίδεψε   στην  ιστορία ενός έρωτα εκρηκτικού, παθιασμένου, ολοκληρωτικού, που έμελλε να σημαδέψει την ύπαρξή δυο ανθρώπων.

Με αφορμή την εισαγωγή του μυθιστορήματος που αναφέρεται σε  «ένα  μπουκάλι που σπάει με θόρυβο και τέσσερα φύλλα χαρτιού που  ανασαίνουν ελεύθερα μετά από τον εγκλεισμό στη φυλακή τους» ο Σύλλογος μας  προσφέρει το πρόγραμμα της  εκδήλωσης μέσα σε μπουκαλάκια με ζωγραφισμένη θάλασσα.
Η παρουσίαση ξεκινά μελωδικά με τον Νίκο Κανελλιάδη και την Δέσποινα Κανελλιάδου Η επιλογή των τραγουδιών ήταν μοναδική   και τους ευχαριστούμε πολύ για την χαρά που μας έδωσαν και το κλίμα που δημιούργησαν με τα διαχρονικά τραγούδια που επέλεξαν να ντύσουν τη βραδιά .
Στη συνέχεια η πρόεδρος του Συλλόγου κ. Αικατερίνη Μαυρογονάτου στο σύντομο χαιρετισμό της μεταξύ άλλων είπε: «Δεν κατάφερα να διαβάσω περισσότερα  πέραν των εισαγωγικών  περιγραφών κι έμεινα σε εκείνο το μπουκαλάκι  που στέκει  στην επιφάνεια της θάλασσας .. μιας κάποιας θάλασσας .. ίσως της δικής μας θάλασσας .. και που περιμένει παραλήπτη να ανοίξει το μήνυμα που κρύβει .. ένα μήνυμα κρυπτογραφημένο που μόνο οι συμβατές ψυχές  μπορούν να αποκωδικοποιήσουν..
Κι ύστερα ο Ερωτόκριτος και ο αγαπημένος Βιντζέντζος Κορνάρος που  με το δικό του τρόπο υμνεί  έναν  έρωτα…κυνηγημένο  αλλά  ωστόσο αληθινό … κι  η Φανή στο μυθιστόρημά της  υμνεί τον Ερωτόκριτο
Θέλω να πιστεύω πως απόψε  θα βρούμε όλοι   μέσα από την γνωριμία του μυθιστορήματος αλλά  και της  Φανής    παραλήπτη στα  δικά μας  μπουκαλάκια που κάποτε σε  στιγμές  αδιεξόδου  ρίξαμε σε μια  θάλασσα…  είτε πραγματικά…   είτε νοερά…

Γιατί στην ουσία εκεί που καταλήγει κάθε ειλικρινής άνθρωπος είναι ότι για να ζητά την αγάπη του άλλου θα πρέπει να είναι έτοιμος πρώτα από όλα να αγαπήσει, αρχικά τον εαυτό του και στη συνέχεια τους άλλους.»

Η αντιπρόεδρος του Συλλόγου κ. Moira Triantafyllou εκτός του συντονισμού της βραδιάς,  που κάθε φορά συντονίζοντας  καταφέρνει  να  δημιουργεί  μια πολύ ζεστή ατμόσφαιρα , μας πρόσφερε και  δύο βίντεο με αποσπάσματα  από το βιβλίο  ντυμένα τόσο εύστοχα με μουσική  και εικόνα . Την ευχαριστούμε πολύ γι αυτό.

Το βιβλίο της Φανής  Κεχαγιά παρουσίασε η κ. Stella Danavasili εμβαθύνοντας στο κείμενο αλλά και στο ύφος γραφής της συγγραφέα με έναν τρόπο  τόσο  λεπτομερή  που ακόμα και χωρίς κανείς να το έχει διαβάσει  του είναι ήδη γνώριμο. Την ευχαριστούμε  πολύ για τον χρόνο που διέθεσε γι αυτή την παρουσίαση.

Στη διάρκεια της παρουσίασης  ακούστηκαν αποσπάσματα από το μυθιστόρημα με την μοναδική φωνή της κ. Maria Xanthopoulou που κι αυτή την ευχαριστούμε.
Η βραδιά έκλεισε με την Φανή Κεχαγιά να παίρνει τον λόγο.
Ένας λόγος λιτός, βαθιά ανθρώπινος και φιλικός .

Την ευχαριστούμε για τα δώρα που πρόσφερε στον Σύλλογο και  της  ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο της.
Το βιβλίο  της  Φανής Κεχαγιά  σε λίγες μέρες θα βρίσκεται  στην Δανειστική Βιβλιοθήκη Γιαννιτσών καθώς ο Σύλλογος μας μετά από κάθε παρουσίαση προσφέρει το βιβλίο εκεί έτσι ώστε όλοι όσοι θέλουν να μπορούν να γίνονται κοινωνοί  όσων παρουσιάζουμε.

Βιβλιοπαρουσίαση: "Ήθελα μόνο να με αγαπήσεις" της Φανής Κεχαγιά, από τις Εκδόσεις ΕΞΗ

Ο Σασμός του Σπύρου Πετρουλάκη στα Γιαννιτσά

Σπύρος Πετρουλάκης και .. Σασμός από τις Εκδόσεις Μίνωας.
Το Σάββατο 16 Νοεμβρίου το Βιβλιοπωλείο titos art παρουσίασε το βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη με τίτλο «Σασμός» από τις εκδόσεις Μίνωας με τη συμμετοχή του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας, του Θεατρικού Εργαστηρίου Γιαννιτσών και του Συλλόγου Βρακοφόρων Μακεδονίας.
Ήταν μια από τις πιο άμεσες παρουσιάσεις βιβλίου που οι εναλλαγές εικόνας , χορού και ομιλίας ήταν γρήγορες και τόσο άρτια δεμένες μεταξύ τους που το κοινό δεν μπορούσε παρά να συμμετέχει με όλες του τις αισθήσεις.
Πριν ακόμα ξεκινήσει η παρουσίαση ο συγγραφέας κέρασε ρακές το κοινό , υπέγραψε βιβλία και κινήθηκε γύρω από αγαπημένα του πρόσωπα ανταλλάσσοντας μαζί τους λόγια καρδιάς , είτε τα γνώριζε χρόνια πριν , είτε τα γνώριζε εκείνη τη στιγμή, ενώ ένας πλούσιος μπουφές στην είσοδο της αίθουσας προδιέθετε τον καθένα σε μια πρωτόγνωρη οικειότητα.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με έναν καθηλωτικό χορό από τους άντρες που αντιπροσώπευσαν το Σύλλογο Βρακοφόρων Μακεδονίας που έτσι , χωρίς μουσική έβαλαν το κοινό στην ατμόσφαιρα της Κρητικής κουλτούρας.
Στη συνέχεια ο λόγος δόθηκε στην πρόεδρο του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου του Ν. Πέλλας κ . Αικατερίνη Μαυρογονάτου που μεταξύ άλλων είπε : «Σασμός. Άγνωστη λέξη για τους περισσότερους από μας που δεν γνωρίζουμε τα ήθη και την κουλτούρα της Κρήτης. Ψάχνοντας την σημασία αυτής της λέξης και πριν ακόμα διαβάσω το βιβλίο ένιωσα πως πρόκειται για ένα βαθιά συναισθηματικό βιβλίο που κυριαρχούν η αγάπη και η θέληση για ζωή .Όλοι όσοι είναι παθιασμένοι ακόμα και με αρνητικό τρόπο στην ουσία δηλώνουν την μεγάλη τους θέληση για ζωή και για αγάπη . αυτό είναι το βέβαιο . Μια βεντέτα μεταξύ οικογενειών .. αλλά και πόσες βεντέτες δεν κρατάμε φυλαγμένες στο πίσω μέρος του μυαλού μας περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να πάρουμε το αίμα μας πίσω. Να δικαιωθούμε. Άλλοτε τα καταφέρνουμε κι άλλοτε έρχεται ο χρόνος να δώσει απαντήσεις και να μας λύσει μαγικά τις βεντέτες και να τις μεταμορφώσει σε εμπειρίες ζωής. Στην περίπτωση του Σασμού οι λύσεις θα δοθούν τελικά από τους αναγνώστες και καθένας θα αποφασίσει και για τις δικές του βεντέτες αν αξίζουν να τις κρατά ή αν ήρθε ο καιρός να τις απελευθερώσει»
Η αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας κ. Μόιρα Τριανταφύλλου μίλησε για το πλούσιο βιογραφικό του συγγραφέα.
Ο Σπύρος Πετρουλάκης απάντησε στις ερωτήσεις της συντονίστριας της βραδιάς κ. Δέσποινας Καλπακίδου , ενώ τραγούδησε με μοναδικό τρόπο τον Ερωτόκριτο.
Ούτε για μια στιγμή δεν χάθηκε το σφρίγος της βραδιάς και γι αυτό φρόντισαν τόσο τα μέλη του θεατρικού εργαστηρίου Γιαννιτσών κ. Ελένη Γκιργκινούδη και κ. Ελευθερία Λαγκαδιάνου που με τον δικό τους εκφραστικό τρόπο μας μετέφεραν στην ατμόσφαιρα του βιβλίου μέσα από τις αφηγήσεις αποσπασμάτων, όσο και οι χοροί των μελών του Συλλόγου Βρακοφόρων Μακεδονίας.
Ο συγγραφέας Σπύρος Πετρουλάκης στο κλείσιμο της εκδήλωσης και θέλοντας έμπρακτα να δείξει την χαρά του σε όλους όσους πλαισίωσαν την εκδήλωσή του στα Γιαννιτσά, τους χάρισε από ένα κρητικό μαχαίρι με χαραγμένες τις λέξεις του τίτλου του βιβλίου : Σασμός!
Από τις πιο αξιόλογες παρουσιάσεις βιβλίων!
Καλοτάξιδο Σπύρο Πετρουλάκη .

Απόηχος παρουσίασης: "Οι ανεμώνες που δεν ξέχασα" της Μαρίας Ξανθοπούλου

Ο Σύλλογος φίλων Βιβλίου του Ν. Πέλλας  την Τετάρτη  13 Νοεμβρίου είχε την χαρά  να  παρουσιάσει την νέα ποιητική συλλογή της Μαρίας Ξανθοπούλου  με τίτλο « Οι ανεμώνες που δεν ξέχασα»  από τις εκδόσεις Ανάτυπο  στο café prestige.  Σε μια κατάμεστη αίθουσα  που το αποτελούσε ένα  ένθερμο κοινό,  οι στίχοι της Μαρίας  παιχνίδιζαν  τρυφερά στην ψυχή μας  δίνοντας  τη σειρά τους    άλλοτε στην  μουσική  κι άλλοτε σε βίντεο σκορπώντας συγκίνηση και τρυφερότητα.

 Η Μαρία Ξανθοπούλου  φρόντισε να υποδεχτεί  τις  προσκεκλημένες της,  σαν μια τέλεια οικοδέσποινα ,  δωρίζοντας τους  υπέροχα  χειροποίητα  σκουλαρίκια που τα είχε φτιάξει μόνη της .

Η Μόιρα  Τριανταφύλλου αντιπρόεδρος  του Συλλόγου Φίλων  Βιβλίου   η  οποία   έκανε την  παρουσίαση  με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο    έδωσε πρώτα το λόγο  στην πρόεδρο του Συλλόγου κ. Αικατερίνη Μαυρογονάτου η οποία καλωσόρισε  τους προσκεκλημένους  της βραδιάς  και μεταξύ άλλων ,  δίνοντας έμφαση στον τίτλο  του βιβλίου , αναφέρθηκε   στις   ασήμαντες σημαντικές ανεμώνες που δεν μαράθηκαν  γιατί καθένας μας φροντίζει να τις ποτίζει  με περισσή αγάπη και μνήμη. Ανεμώνες - στιγμές  που δεν τις κόψαμε όσο κι αν τις αγαπήσαμε μόνο και μόνο για να τις καμαρώνουμε να υπάρχουν έστω και χωρίς εμάς πια  και προέτρεψε την Μαρία να συνεχίσεις να μας μοιράζει τις ανεμώνες  που δεν ξέχασε μήπως έτσι θυμηθούμε και τα δικά μας αγριολούλουδα και  τους δώσουμε την αξία που τους  πρέπει.

Στη συνέχεια η Κάκια Παυλίδου παρουσίασε τις ανεμώνες με τον δικό της μοναδικό τρόπο. Μεταξύ άλλων είπε: «Η ανεμώνη του τίτλου, ακόμη κι αν είναι στον πληθυντικό, ηχητικά παραπέμπει σε στιγμές μοναχικότητας, που είναι αναγκαία για να ταξινομηθούν μέσα μας τα «πράγματα» και τα γεγονότα, ανάλογα με την βαρύτητα και την αξία που τους αποδίδουμε. [..]Όλα εμπεριέχουν μία αθόρυβη μουσική. Παρτιτούρες που συνθέτει ο παιδικός εαυτός. Στις χαρές η Μαρία γίνεται παιδί. Στις λύπες, επίσης. Στην κριτική της προς τον κόσμο, το ίδιο. Και ειδικά στον θάνατο του πατέρα. Αναπόφευκτα υπάρχει στον ρόλο της κόρης και βιώνει τον θάνατο από το ανάστημα του μικρού παιδιού, καθώς σαν λαβωμένος γίγαντας ο Πατέρας παραδίδει την τελευταία του πνοή, θύμα της βίας των συνταγματαρχών. Και σ’ αυτές τις δύσκολες περιγραφές οι λέξεις έχουν μία τρυφερότητα. Δεν αγριεύουν. Ποτισμένες στο νάμα της Ψυχής της Μαρίας λειτουργούν στοχευμένα στο να διατηρήσουν τις μνήμες, να μην ξεχάσει ο εαυτός τις ρίζες του και τις διαδρομές που προηγήθηκαν, χωρίς θυμό, χωρίς απωθημένα, χωρίς εσωτερικές εκκρεμότητες αρνητικών συναισθημάτων.
Επιτυγχάνεται μία γεφύρωση παρελθόντος και μέλλοντος με αρωγό τις λέξεις που ακόμη  και στις τιμωρίες ή στην κριτική τους διατηρούν μία έμφυτη ευγένεια και τρυφερότητα.»

Ο εκπρόσωπος των εκδόσεων Ανάτυπο  κ . Μιχάλης  Στυλιανόπουλος μίλησε  κι αυτός με την σειρά του για την  συνεργασία του εκδοτικού οίκου με την ποιήτρια και για την αξία της ποίησης στη ζωή μας.

Η μουσική παρέμβαση  της Δέσποινας Κανελλιάδου και του Μάκη Δημελή  ήταν αυτή που χρειαζόμασταν για να μπει  το κοινό στο συγκινησιακό κλίμα που έτσι κι αλλιώς μας προτρέπει η νέα συλλογή της  Μαρίας Ξανθοπούλου.

Η προβολή των βίντεο  δύο ποιημάτων  της συλλογής, επιμελημένα με αγάπη,   από  την κ. Κάκια Παυλίδου καθήλωσαν τους παριστάμενους.

Αξιοσημείωτο είναι  ότι αν  και  υπήρχε το αδιαχώρητο , σε όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης το κοινό  παρακολουθούσε    χωρίς να ακούγεται ο παραμικρός ψίθυρος .
Ακολούθησαν οι απαγγελίες ποιημάτων από τις κυρίες  Βάσω Δελιτζάκη, Βούλα Αργυράκη ,  Αλίκη Σουλή , Ελένη Χαραντώνη, Ευαγγελία Κιόρτη , Πασχαλίνα Καρατσαλιώτη, Γιώτα Σαρηγιαννίδου.

Οι συγκινητικές και πολύ ανθρώπινες  στιγμές  της βραδιάς  ήταν  το χειρόγραφο μπλοκάκι της κ. Πασχαλίνας  Καρατσαλιώτη που εκεί  με  την δασεία και την περισπωμένη μεταξύ άλλων είπε: : «Δεν είμαι και τόσο εξοικειωμένη με τα μικρόφωνα και σε τόσο εκλεκτό και μεγάλο ακροατήριο. Προετοιμάστηκα βέβαια για το τί θα πω. Φοβάμαι μ ην πάθω σαν κάποιον τουϊτά που έψαχνε λέει τοίχο να γράψει σύνθημα και δεν έβρισκε. Όταν βρήκε τοίχο, ξέχασε το σύνθημα. Όλα μπορεί να συμβούν.
Θέλω να ευχαριστήσω την φίλη μου Μαρία Ξανθοπούλου. . Ήρθε στο σπίτι μου με την άλλη ιδιότητά της, ως σύμβουλος οικογένειας. Πριν γνωρίσω την Μαρία.. «όλα ραγισμένα μπετόν» στη ζωή μου. Δανείστηκα τον τίτλο από το ποίημα που θα απαγγείλω. Ήρθε στο σπίτι μου η Μαρία, μια Μαρία που έμοιαζε με Κυριακή, γιατί κουβαλάει τον ήλιο μέσα της, που ξέρει να σε ηρεμεί, όπως η κυριακάτικη λειτουργία. Πρόθυμη και έτοιμη να σού συμπαρασταθεί με κάθε τρόπο. Να σού επιτρέπει να την παίρνεις τηλέφωνο οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και νύχτας ακόμη, όταν έχεις ανάγκη να μιλήσεις με κάποιον. Ήρωες δε τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Αφιερωμένη ψυχή τε και σώματι και σ’ αυτό το κομμάτι. Πότε τα προλαβαίνει όλα..; Αντιμετωπίζει τα πάντα με αισιοδοξία και καλοσύνη. Από πού πηγάζει τόση καλοσύνη..; Μάλλον από την αγάπη της για τη ζωή. Όπως μού είπε η ίδια «Όταν αγαπάμε τη ζωή, αγαπάμε όλα τα πλάσματα που υπάρχουν πάνω σ’ αυτή.» Μού είπε χαρακτηριστικά «Κάποιοι άνθρωποι μοιάζουν με Κυριακή.» Για μένα αυτό ισχύει για τη Μαρία.

Η επίσης συγκινητική και  τρυφερή στιγμή ήταν  τα τραγούδια  που μας  είπε ο αγαπημένος Ηρακλής   Χατζηπαναγιωτίδης  όπως  επίσης  και το  τραγούδι   του Νίκου Κανελλιάδη  που  μελοποίησε και ερμήνευσε  η Δέσποινα Κανελλιάδου .

Η βραδιά έκλεισε  με  τα  τρυφερά λόγια της Μαρίας  που ευχαρίστησε έναν έναν ξεχωριστά που την τίμησαν σε αυτή την εκδήλωση . Η Μαρία  δεν  παρέλειψε να ευχαριστήσει ακόμα και όσους δεν ήρθαν γιατί  ήξερε  πως έτσι κι αλλιώς όλοι οιαγαπημένοι  άνθρωποί  της  νοερά  ήταν εκεί.

Καλοτάξιδη η νέα σου ποιητική συλλογή Μαρία Ξανθοπούλου!

Βιβλιοπαρουσίαση: "Οι ανεμώνες που δεν ξέχασα" της Μαρίας Ξανθοπούλου

Τα ποιήματα είναι οι σκιές των βημάτων μας. Είναι όλα εκείνα που επιτρέπουμε να φυτρώσουν μέσα μας... άλλοτε με σκοτάδι κι άλλοτε με φως.
Είναι οι ανεμώνες που και να θες δεν ξεχνιούνται.

Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας
σ α ς π ρ ο σ κ α λ ε ί
την Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2019, ώρα 7μμ, στο café Prestige (Πλαστήρα 35), στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Μαρίας Ξανθοπούλου:
«Οι ανεμώνες που δεν ξέχασα» από τις εκδόσεις ΑΝΑΤΥΠΟ

Για το βιβλίο θα μιλήσει ο εκπρόσωπος των εκδόσεων Μιχάλης Στυλιανόπουλος και η Κάκια Παυλίδου

Απαγγελίες: Βούλα Αργυράκη, Μόιρα Τριανταφύλλου, Αικατερίνη Μαυρογονάτου, Ευαγγελία Κιόρτση, Γιώτα Σαρηγιαννίδου, Βάσω Δελιτζάκη, Καρατσαλιώτη Πασχαλίνα

Την εκδήλωση θα ντύσει μουσικά η Δέσποινα Κανελλιάδου

Προσφορά, Δωρεά, Αλληλεγγύη, Εθελοντισμός

Οι δημιουργικές συνεργασίες είναι ο σκοπός των Συλλόγων. Όμως, Σύλλογοι όπως η Φιλοζωική, που επιτελούν έργο με πολλές απαιτήσεις, που χρειάζεται να ικανοποιηθούν σταθερές ανάγκες με άμεση ανταπόκριση, δεν μπορούν να στηριχθούν σε δωρεές και χορηγίες.

Σήμερα, προσφέραμε φάρκαμα ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Φιλοζωικής. Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου δεν είναι κερδοσκοπικός. Έχει ένα οικονομικό απόθεμα στο ταμείο του από εποχές που το κράτος επιδοτούσε τη δράση πολιτιστικών Συλλόγων. Με απόφαση του Δ.Σ. τα χρήματα διατίθενται σε σκοπούς που ανταποκρίνονται στους σκοπούς του Συλλόγου. Πώς η στήριξη του Έργου της Φιλοζωικής συνδυάζεται με την αγάπη για το.....βιβλίο...?
Αγαπώ το βιβλίο σημαίνει διαβάζω. Διαβάζω σημαίνει καλλιεργώ την Ψυχή και το Πνεύμα μου. Καλλιεργούμαι σημαίνει υπάρχω δημιουργικά. Υπάρχω δημιουργικά σημαίνει νοιάζομαι. Νοιάζομαι σημαίνει παρεμβαίνω θετικά, προσφέρομαι και προσφέρω.
Βέβαια, μεγάλα ζητήματα, όπως η φροντίδα των ζώων μιας πόλης δεν βρίσκουν σταθερή λύση με δωρεές και χορηγίες. Αυτές είναι οι έσχατες εναλλακτικές. Απαιτείται σταθερή οικονομική στήριξη από το κράτος μέσω των δήμων.

Φυσικά, πολλοί θα παρέμβουν με τη σκέψη τους και θα πουν "Εδώ υποφέρουν άνθρωποι και θα βάλουμε σε προτεραιότητα τις ανάγκες των ζώων..?"

Όταν αναφερόμαστε στα ζώα, κάποιος θα βρεθεί να μάς προτάξει τις ανάγκες του ανθρώπου. Όταν θα αναφερθούμε στις ανάγκες των προσφύγων, κάποιος θα βρεθεί να προτάξει τις ανάγκες των ελληνικών οικογενειών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Εμείς θα πούμε πως όταν μάς κοινοποιείται μία ανάγκη, δεν εξετάζουμε ταυτότητες. Βλέπουμε ένα ζωντανό πλάσμα που χρειάζεται στήριξη και, ατομικά ή συλλογικά, ανταποκρινόμαστε.
Η εθελοντική προσφορά, όμως, έχει (και πρέπει να έχει) όρια. Ούτε το Νοσοκομείο Γιαννιτσών μπορεί να στηριχθεί στην προσφορά των πολιτών μέσω του Συλλόγου Φίλων Νοσοκομείου, ούτε η Φιλοζωική μπορεί να στηρίξει το έργο της σε δωρεές και χορηγίες. Ούτε τα Γεύματα Αγάπης του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου μπορεί να στηριχθούν (αν και στηρίζονται) στις προσφορές του κόσμου.

Απαιτείται σταθερή χρηματοδότηση για τις Ανάγκες του Νοσοκομείου, εφόσον η εύρυθμη λειτουργία του, η επαρκής του στελέχωση, ο εξοπλισμός του με τα απαραίτητα μέσα (αναλώσιμα, μηχανήματα κ.α.) συνδέεται άμεσα με τη Ζωή των πολιτών της γύρω περιοχής.
Απαιτείται άμεση αντιμετώπιση των αναγκών των οικογενειών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Δεν αρκούν οι φιλανθρωπίες. Οι οικογένειες που υποφέρουν χρειάζονται σταθερή και μόνιμη δουλειά. Στην παραβολή ο Ιησούς τάισε χιλιάδες με λίγα ψωμιά και ψάρια, μα το πρόβλημα λύνεται αποτελεσματικά αν μάθει ο πεινασμένος να ζυμώνει και να ψαρεύει.
Απαιτείται χρηματοδότηση του Έργου της Φιλοζωικής. Ο πολιτισμός μας φαίνεται από τον τρόπο που φερόμαστε στη Φύση και στα Ζώα.
Ακολούθως...? Απαιτείται και χρηματοδότηση των πολιτιστικών Συλλόγων, που διασώζουν τα ήθη καια έθιμα της κάθε περιοχής. Κρατούν δηλαδή ζωντανή την παράδοση σε βάθος χρόνου.

Ως τώρα αποδείχθηκε πως ακόμη και χωρίς χρηματοδοτήσεις, υπάρχουν άνθρωποι που με μεράκι εμπλέκονται με τα δυσεπίλυτα αυτά θέματα, και παλεύουν να κλείνουν κοινωνικές πληγές χωρίς "γάζες".

Ως πότε άραγε...?
Όλα αυτά, πώς συνδέονται με το....βιβλίο...?
Μα όλα αυτά είναι η άγραφη Ιστορία που θα αφήσουμε στα παιδιά μας. Είναι ο τρόπος που θα τους κληροδοτήσουμε για να οργανώσουν και να διαχειριστούν την πόλη μας και ό,τι την αφορά. Είναι το πολυτιμότερο Βιβλίο που γράφουμε όλοι με τις επιλογές και τις πράξεις μας.

Απόηχος εκδήλωσης - Νιλουφέρ του Νίκου Καζατζόπουλου

Όταν οι Σύλλογοι ενώνουν τις δυνάμεις τους το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι εκπληκτικό! Ο Σύλλογος Ποντίων Κρύας Βρύσης και ο Σύλλογος Στράντζας Ν Πέλλας, ανταποκρίθηκαν με χαρά στο κάλεσμα του Συλλόγου μας ( Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας) στην παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Καλατζόπουλου: « Νιλουφέρ» από τις εκδόσεις Ιωλκός. Ένα μυθιστόρημα με αυτοβιογραφικά στοιχεία που περιγράφει τη ζωή των Ελλήνων της Μ. Ασίας και την καθημερινότητάτους αλλά και το οδυνηρό πέρασμά τους στην μητέρα Ελλάδα με το πλοίο Νιλουφέρ. 

Η βραδιά είχε από όλα: Γεύση Μ. Ασίας, γεύση προσφυγιάς, γεύση νοσταλγίας αλλά και ελπίδας. Μαζί με όλες αυτές τις γεύσεις και γεύση ποντιακών εδεσμάτων από τα χέρια της  Θεανώς Ζουρνατζίδου  και της  Κάκιας Παυλίδου . Η εκδήλωση ξεκίνησε με ένα σύντομο χαιρετισμό από την πρόεδρο του Συλλόγου μας (Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας) Αικατερίνη Μαυρογονάτου η οποία μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην ευκαιρία που μας δίνεται μέσα από την γνωριμία από αυτό το μυθιστόρημα να κάνουμε παραλληλισμούς με τη σύγχρονη πραγματικότητα αλλά και να μεταλαμπαδεύσουμε τις μνήμες του παρελθόντος στις γενιές του μέλλοντος αφού λαός που ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει. Ακολούθησε ένα σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα από την Κάκια Παυλίδου και στη συνέχεια η  Βούλα Αργυράκη με τον δικό της μοναδικό τρόπο διάβασε αποσπάσματα από το μυθιστόρημα. Το βίντεο που σχετιζόταν με την Μικρασιατική καταστροφή άφησε τους θεατές σιωπηλούς και με ένα γιατί για τα όσα έζησαν οι Έλληνες της Μ. Ασίας. Στη συνέχεια το λόγο πήρε η πρόεδρος του Ποντιακού Συλλόγου Κρύας Βρύσης  Σοφία Τσεσμετζίδου που αναφέρθηκε στην γενοκτονία των Ποντίων. Πιο συγκεκριμένα η πρόεδρος είπε πως: «Εμείς ως άμεσοι απόγονοι των θυμάτων της γενοκτονίας δεν έχουμε το δικαίωμα και δεν μπορούμε να προσποιούμαστε ότι αγνοούμε την ιστορία μας. Δεν ξεχνούμε και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Αυτό μας ζητούν οι χιλιάδες τρομαγμένες ψυχές, αλειτούργητων και άταφων προγόνων μας.»

Ο  Γιώτης Σπυριδόπουλος με τη λίρα του συνόδευσε την  Μαρία Ηρωίδου στο τραγούδι «Μαυροθάλλασσας Ψύα» ενώ η χορευτική ομάδα του Ποντιακού Συλλόγου Κρύας Βρύσης «Αλέξανδρος Υψηλάντης» με τη συνοδεία του αγαπημένου μας Ηρακλή Χατζηπαναγιωτίδη στο νταούλι μας ταξίδεψε στο οδοιπορικό ενός ξεριζωμού . Η  Θεανώ Ζουρνατζίδου παρουσίασε το μυθιστόρημα του  Νίκου Καλατζόπουλου «Νιλουφέρ» μέσα από τη δική της ματιά όπου μεταξύ άλλων αναφέρει πως …«Κατά την αφήγηση της διαδρομής των ηρώων του, ο συγγραφέας εστιάζει στα ιστορικά γεγονότα των εποχών στις οποίες έζησαν αυτά διαχρονικά και τις συνέπειες που είχαν αυτά τα γεγονότα στον μικρόκοσμο των πρωταγωνιστών Σημαδεύοντας τη ζωή τους: από την συνθήκη των Σεβρών , τον εθνικό διχασμό , την συνθήκη της Λωζάννης στην Κατοχή και την Αντίσταση , στα χρόνια του εμφυλίου, τα Σεπτέμβριο του 1955 στην Κωνσταντινούπολη ,την 7ετια της χούντας στη Ελλάδα και φτάνει σχεδόν ως το σήμερα. Οι πρόσφυγες , αυτοί της πρώτης γενιάς είχαν μέχρι τέλος της ζωής τους την ελπίδα ότι κάποτε θα γύριζαν στην πατρίδα τους. Οι της δεύτερης γενιάς προσδοκούσαν σε μια καλύτερη ζωή στο νέο τόπο που γεννήθηκαν.

Ενώ της τρίτης γενιάς να επισκεφτούν τους τόπους γέννησης των παππούδων τους, κάπως έτσι με το ταξίδι του συγγραφέα στην πατρογονική γη τη περιπλάνηση στα χωριά της Βιθυνίας οι εντυπώσεις αλλά μια απρόσμενη εξέλιξη ολοκληρώνετε το ταξίδι του ΝΙΛΟΥΦΕΡ …. που για τον συγγραφέα φέρνει μια νέα αρχή γιατί κάπου εκεί συνειδητοποίησε ότι «ο συνοικισμός» ήταν μια λέξη που δεν είχε βγει από το λεξιλόγιο του, αλλά διαπίστωσε ότι είχε απογυμνωθεί σίγα – σιγά από ότι κουβαλούσε και ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ άρχισε να ενεργοποιεί σημεία του εγκέφαλου και της ψυχής του.
Είδε Σιγά σιγά ότι άρχισαν να φεύγουν όλοι της πρώτης γενιάς ! Δεσμεύτηκε λοιπόν να σκεφτεί τρόπους να διαφυλάξει ο ίδιος αυτές τις μνήμες και να τις μεταδώσει στις επόμενες γενιές
Ήταν το ελάχιστο που έπρεπε να κάνει …..

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ !»

Το χορευτικό τμήμα του Συλλόγου Στραντζαλιωτών συμπλήρωσε χορευτικά το οδοιπορικό των προσφύγων με αγαπημένα ακούσματα και τέλος ο λόγος δόθηκε στον συγγραφέα για να μιλήσει για το έργο του ο οποίος μεταξύ άλλων είπε: « Γιατί το έγραψα αυτό το βιβλίο ?
Γιατί το είχα εγώ προσωπικά ανάγκη !!!...
… Ήθελα κάποτε αυτά που είχα ακούσει, ζήσει, μάθει , να τα γράψω , να τα κρατήσω για μένα …για τα παιδιά μου ….για τα εγγόνια μου…. γιατί μεγαλώνοντας διαπίστωνα ότι αυτός ο κόσμος σιγά – σιγά έφευγε…

Φιλοδοξία μου ήταν να μην κάνω ένα συνηθισμένο εθνολαϊκίστικο μελόδραμα…αλλά να προσεγγίσω διαλεκτικά τα γεγονότα… χωρίς ίχνος ρεβανσισμού και μισαλλοδοξίας…. Να βάλω έντονα και με σαφήνεια την δική μου άποψη στο αφήγημα και τον επίλογο»
Ευχαριστούμε όλους όσους με τον δικό τους τρόπο συμμετείχαν στην εκδήλωση και ιδιαίτερα την αντιπρόεδρο του Συλλόγου μας Μόιρα Τριανταφύλλου για το πλούσιο φωτογραφικό της υλικό!

Βιβλιοπαρουσίαση: «το Νίλουφερ» του Νίκου Καζατζόπουλου

Ο δρόμος μακρύς. Πόσο μάλλον όταν το οδοιπορικό δεν τελειώνει εκεί που η Ιστορία ορίζει το Τέλος του, μα συνεχίζεται μέσα σε μυθιστορήματα που ζωντανεύουν ιδιωτικές ιστορίες που επισκιάστηκαν από την σκόνη του ανθρώπινου ρεύματος που χρεώθηκε την απώλεια της Πατρίδας του, του Οικείου, της Ζωής του.

Πόσο μοιάζουν οι μοίρες των ξεριζωμένων ανθρώπων! Χάνεται η χρονική παράμετρος. Ενεστώτας. Αόριστος. Μπλέκεται ο πόνος, η ανάγκη, η απόγνωση, η συγκίνηση, η δύναμη. Σε κάθε άκρη της Γης ένα χέρι απλωμένο ζητά βοήθεια.. από τα παράλια της Μικρασιατικής Καταστροφής, ως τα λιμάνια των σύγχρονων ξεριζωμών. Διαβάζοντας κομμάτια της ιστορίας μας, γινόμαστε πιο ανθρώπινοι μπροστά στο ανθρώπινο δράμα. Γίνεται αδερφός ο κατατρεγμένος. Ο δίχως όνειρα ταξιδιώτης. Ο κυνηγημένος. Το «Νίλουφερ» ίσως να είναι ένα ακόμη μυθιστόρημα που ζωντανεύει τις μνήμες. Ίσως όμως να γίνει για τον κάθε αναγνώστη του ένα καΐκι που θα τον ταξιδέψει από το ασφαλές Εγώ του στο αλληλέγγυο Είναι του και να ταχθεί με έναν παλμό ενσυναίσθησης δίπλα σε κάθε άνθρωπο που χάνει ό,τι πολυτιμότερο έχει: τη Ζωή που έχτισε ως τώρα.

Το «Νίλουφερ» ήταν το ατμόπλοιο που μετέφερε τους κατοίκους από τα παράλια της Προποντίδας και της Βιθυνίας και το μόχθο τους στην αρχόντισσα Πόλη. Ήταν όμως και το καΐκι που έμελλε να σεργιανίσει τα ξεριζωμένα σώματά τους στις νέες – αφιλόξενες γι’ αυτούς – πατρίδες μετά την Καταστροφή.. τις ψυχές τους τις είχαν θυμίαμα και καντήλι που σιγόκαιγε φωτίζοντας τα άγια χώματα των χαμένων πατρίδων.

Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας σε συνεργασία με τη ΔΗΚΕΠΑ Πέλλας, τον Ποντιακό Σύλλογο  Κρύας Βρύσης «Αλέξανδρος Υψηλάντης» και το Σύλλογο Στραντζαλιωτών Ν. Πέλλας «Η Στράντζα» σας προσκαλεί  την Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2019, ώρα 7μμ, στο Κέντρο Πληροφόρησης Νέων Γιαννιτσών οπου θα παρουσιαστεί το μυθιστόρημα του Νίκου Καζατζόπουλου «το Νίλουφερ», Εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ. Για το βιβλίο θα μιλήσει η Θεανώ Ζουρνατζίδου Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Γιαννιτσών και ο συγγραφέας Νίκος Καζατζόπουλος.  Αποσπάσματα του βιβλίου θα διαβάσει η Βούλα Αργυράκη. Την εκδήλωση θα ντύσουν με χορούς, τραγούδια και εδέσματα οι πολιτιστικοί Σύλλογοι που συμμετέχουν.

Είσοδος Ελεύθερη

Απόηχος - Ταξίδι στον Παράδεισο της Ροζαλίας Ελευθεριάδου

Οι πόντιοι δε χρειάζονται πολλά. Ένα μικρό έναυσμα και συνευρίσκονται σμίγοντας με μουσική, με τραγούδια,  με χορούς, με ιστορίες. Το διήγημα της Ροζαλίας Ελευθεριάδου «Ταξίδι στον Παράδεισο» ήταν η αφορμή. 20 μόλις σελίδες, που λες δε μοιάζει με βιβλίο, μα αν είσαι άνθρωπος που αδράχνει ευκαιρίες για προέκταση μπορείς με αυτή την αφορμή να ξεκινήσεις μέσα σου το πολυπόθητο ταξίδι στις αλησμόνητες πατρίδες.

Το ραντεβού μας δόθηκε στο Κέντρο Πληροφόρησης Νέων, το Σάββατο 20 Απριλίου, σε συνεργασία του Πολιτιστικού Ποντιακού Συλλόγου Παραλίμνης και του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας, και ξεκίνησε με τη συγκινισιακή φόρτιση που γέννησε το ούτι με την καλλιτεχνική επιμέλεια του μουσικού Αβραάμ Παπαϊωάννου. Στη συνέχεια, από το ημίφως της αίθουσας, η Σιμέλα Κοσμίδου, μαθήτρια του Μουσικού Σχολείου Γιαννιτσών και μέλος του Πολιτιστικού Ποντιακού Συλλόγου της Παραλίμνης, διέσχισε τη  σιωπή τραγουδώντας a cappella «Την πατρίδα μ’ έχασα». Ήδη οι παρευρισκόμενοι είχαμε μεταφερθεί στα χωριά των προγόνων ποντίων που ακόμη κρατούν ζωντανές τις μνήμες και τις ρίζες του γενεαλογικού μας δέντρου.

Την εκδήλωση χαιρέτισε η Πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου Μαυρογονάτου Αικατερίνη.  Η Θεανώ Ζουρναντζίδου, Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου και μέλος του ΔΣ του Πολιτιστικού και ποντιακού Συλλόγου της παραλίμνης, ανέλαβε την παρουσίαση του βιβλίου. Μεταξύ άλλων ανέφερε:

«..Στο «ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ» λοιπόν η Ροζαλία  με μόλις 20 σελίδες  μας  ταξιδεύει τόσο έντονα!   Είναι τόσο  ξεκάθαρη, απέριττη,  ξεχειλίζει από συναισθήματα που δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να εκφραστούν. Αφήνει μισοτελειωμένες τις περιγραφές των τόπων, των ανθρώπων, των συναισθημάτων.

Χωρίς περιττούς λυρισμούς που ίσως κουράσουν τον αναγνώστη ,  ισορροπεί ιδανικά στην μεταφορά πληροφοριών   για τον Πόντο όπως η περιγραφή της φύσης:

«..τι τοπίο … τι μέρος είναι αυτό Θεέ μου!! το χρώμα του χώματος δε φαίνεται από την πολλή βλάστηση. … τι ευλογημένος τόπος  .  Σε ποιο μέρος να πας ύστερα από αυτό? Όταν έχεις ζήση εδώ που θα πας και θα αντέξεις να ζήσεις?

Οι καιρικές συνθήκες : σε όλη τη διαδρομή ψιχάλιζε κάτι πολύ συνηθισμένο όλο τον χρόνο… οι βουνοκορφές χιονισμένες, μήνα Αύγουστο. Η σημερινή εικόνα της περιοχής  που δείχνει ότι ο χρόνος σταμάτησε μετά των ξεριζωμό των Ελλήνων από την περιοχή : Οι δρόμοι κακοτράχαλοι, χωρίς καλή σήμανση   «ρωτήσαμε 3 φορές για το δρόμο …»   λασπουριά, τα ερείπια από τα Ρωμέικα  σπίτια. Οι ερημωμένες εκκλησίες: « στην κορυφή του λόφου η εκκλησία , μουχλιασμένη στους τοίχους…   άφαντη η καμπάνα…..  στην μια πλευρά του ιερού γκρεμισμένο ένα μέρος του τοίχου»  ..»

Στη συνέχεια το λόγο πήρε η Ροζαλία Ελευθεριάδου. Αναφέρθηκε με συγκίνηση στην πρόθεσή της να εμπνεύσει και να παροτρύνει τους πόντιους 4ης γενιάς να επισκεφτούν τα μέρη όπου οι πρόγονοι ξετύλιγαν την ιστορία της καθημερινότητάς τους. Τόνισε πως φέρουμε ένα κενό μέσα μας, εκείνο το κενό που βγαίνει ως παράπονο στον τρόπο που ερμηνεύουμε τα ποντιακά τραγούδια. Εκείνο το κενό που μάς θυμίζει τα μέρη απ’ όπου κρατούν οι ρίζες μας. Χρωστάμε ένα ταξίδι στις αλησμόνητες πατρίδες. Ένα ταξίδι που δεν περιγράφεται με λόγια. Είναι βιωματικό και μιλά με συγκίνηση απ’ ευθείας στο αίμα.

Την εκδήλωση έκλεισε το παιδικό χορευτικό σχήμα του Πολιτιστικού Ποντιακού Συλλόγου Παραλίμνης. Τα μικράκια, αρχάρια στα βήματα, μα με εμφανή και επίμονη πρόθεση να γίνουν οι συνεχιστές τις ιστορίας, να κρατήσουν ζωντανή την παράδοση, τη γλώσσα, την ποντιακή ψυχή που ανασταίνεται μέσα από τους χορούς και τα τραγούδια.

Στο τέλος της εκδήλωσης όλοι δοκιμάσαμε ποντιακά εδέσματα που ετοίμασαν με μεράκι η Άννα Μακρίδου, η Μορφούλα Ηλιάδου και η Βαλεντίνα Σύρκοβα.

Επιβεβαιώθηκε για άλλη μία φορά, πως με την πιο μικρή αφορμή, οι πόντιοι σμίγουν ενώνοντας τους μακρινούς προγόνους με τους ποντίους 4^ης γενιάς και τα μικράκια που ακολουθούν τα βήματα προς το Ταξίδι της ποντιακής Ψυχής στον Παράδεισο των αλησμόνητων Πατρίδων.

Γράφει η Κάκια Παυλίδου

Μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Φίλων Βιβλίων Ν. Πέλλας

Ροζαλία Ελευθεριάδου - Ταξίδι στον Παράδεισο

Ο Σύλλογος Φίλων του Βιβλίου Ν. Πέλλας σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Ποντιακό Σύλλογο Παραλίμνης και τη ΔΗΚΕΠΑΠ σας προσκαλεί το Σάββατο 20 Απριλίου 2019 και ώρα 6.00 μμ στο Κέντρο Πληροφόρησης Νέων στα Γιαννιτσά για την παρουσίαση του διηγήματος της Ροζαλίας Ελευθεριάδου "Ταξίδι στον Παράδεισο".

Την παρουσίαση του βιβλίου θα κάνει η Θεανώ Ζουρνατζίδου. Μουσικά θα ντύσει την εκδήλωση ο Αβραάμ Παπαιωάννου.

Σας περιμένουμε για μία ξενάγηση στις αλησμόνητες πατρίδες.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ: Όχι στο σεξισμό και το ρατσισμό

Σας προσκαλούμε στην εκδήλωση που θα λάβει χώρα στο Εργατικό Κέντρο Γιαννιτσών την Τετάρτη 6/3/2019 στις 7μμ με θέμα "Όχι στο σεξισμό και το ρατσισμό".

"Η Αθανασία του ανθρώπινου κυττάρου" του Νικολάου Φασιάδη

Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας στηρίζει και σας καλεί στην παρουσίαση του νέου βιβλίου «Η αθανασία του ανθρώπινου κυττάρου» του Δρ. Νικολάου Φασιάδη MRCS, FRCS Ed, PhD και Διευθυντή Αγγειοχειρουργικής στη Μεγάλη Βρετανία, ο οποίος προτείνει συμβουλές υγείας για νεότητα και μακροζωία.

Η συνταγή για το ελιξίριο της νεότητας δεν ήταν ποτέ μυστική, ωστόσο φαίνεται να έχει ξεχαστεί. Η υγεία και η κατάσταση της πλήρους σωματικής και πνευματικής ευεξίας είναι ίσως το πιο πολύτιμο αγαθό που έχουμε. Η σωματική άσκηση, σε συνδυασμό με την υγιεινή διατροφή και τον φυσικό τρόπο ζωής, συμβάλουν στην υγεία, καθώς είναι τεκμηριωμένη η αλληλεπίδραση των ανωτέρω παραγόντων στο κυτταρικό επίπεδο. Δεν είναι τυχαίο το αρχαίο γνωμικό "Νους υγιής εν σώματι υγιεί". Στόχος του βιβλίου αυτού, γραμμένο από έναν ειδικό, είναι να βοηθήσει τόσο τον αθλητή όσο και τον καθημερινό άνθρωπο να βελτιώσει την υγεία του, αλλά και να επιβραδύνει τη φθορά του χρόνου και τη σταδιακή γήρανση του σώματος. Εάν είσαστε έτοιμοι για μια πρόκληση στη ζωή σας, ήρθε η στιγμή να διαβάσετε την "Αθανασία του Ανθρώπινου Κυττάρου".

Λίγα λόγια για το συγγραφέα 

 

Ο Νικόλαος Φασιάδης γεννήθηκε το 1969 στα Γιαννιτσά Πέλλας και μεγάλωσε στο Αννόβερο της Γερμανίας, όπου σπούδασε και πήρε το Πτυχίο της Ιατρικής Σχολής (Medizinische Hochschule Hannover, Drittes Staatsexamen με βαθμό «Άριστα», 1994).

Κατόπιν εγκαταστάθηκε στη Μεγάλη Βρετανία, όπου εκπαιδεύτηκε εξ' ολοκλήρου στη γενική χειρουργική και εξειδικεύτηκε στην αγγειοχειρουργική στα διεθνώς αναγνωρισμένα πανεπιστημιακά νοσοκομεία του Λονδίνου (St George's, King's College, Guy's & St Thomas' Hospitals) επί 13 χρόνια (1995-2008) μέχρι το βαθμό του διευθυντή της αγγειοχειρουργικής [Consultant Vascular and Endovascular Surgeon].

Επίσης το 2006 ο Δρ. Ν. Φασιάδης αναγορεύτηκε διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βόννης με βαθμό «Άριστα» κατόπιν υποστήριξης της κλινικής διατριβής του με θέμα την ενδοαγγειακή αντιμετώπιση κιρσών μέσω ραδιοσυχνότητας.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ: Παραμύθια και Ποίηση της Σωτηρίας Κυρμανίδου