Οι ιδέες...

Μπορείτε να αντισταθείτε στην εισβολή των στρατών, αλλά είναι αδύνατο να αντισταθείτε στην εισβολή των ιδεών...

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2018

Βιβλιοπαρουσίαση: Η Χρυσή τομή στη μουσική, του Κώστα Χρ,. Μαντζουκίδη




Πώς συσχετίζεται η Πυθαγόρειος Τετρακτύς  με τη μουσική; Πώς παρεισδύει στη μουσική ο αριθμός φ και η χρυσή τομή του; Η γεωμετρία πώς επηρεάζει τον ήχο μέσα από τα κατασκευαστικά στοιχεία των οργάνων; Πού συναντιούνται η θεμελιώδης μουσική κλίμακα με τη θεμελιώδη συμπαντική κλίμακα; Πόσο έντονο στίγμα αφήνει το μουσικό πεδίο η μουσικότητα της ελληνικής γλώσσας;

Αυτά και πολλά ακόμη ερωτήματα που αφορούν τη σχέση των μαθηματικών και της αρχαίας ελληνικής γλώσσας με τη μουσική θα επιχειρήσει να απαντήσει ο συγγραφέας Κώστας Μαντζουκίδης την  παρουσίαση του βιβλίου του «Η Χρυσή τομή στη μουσική» που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή, 18 Νοεμβρίου 2018, στις 11.30πμ στο Κέντρο Πληροφόρησης Νέων στα Γιαννιτσά.

Περίληψη του βιβλίου: Η μουσική, ως αλληλουχία ήχων, ακολουθεί κανόνες. Η μουσική, ως αναπόσπαστο κομμάτι της Φύσης, ακολουθεί τους ίδιους φυσικούς συμπαντικούς κανόνες, τόσο σε ακουστικό, όσο και σε νοητικό επίπεδο. Αυτούς τους κανόνες έρχεται να αναδείξει το συγκεκριμένο βιβλίο, στηριζόμενο σε έναν καταρχήν γεωμετρικό μηχανισμό, προαπαιτούμενο μέσο πριν από κάθε σοβαρή δημιουργία. Μέσα από την εμφάνιση των συμπαντικών αριθμών πι και φι και της μεταξύ τους σχέσης, αναδύεται ένας ολοκληρωμένος μουσικός κόσμος, με το σύνολο των χρονικών και τονικών αξιών τους, καθώς και των κανόνων τους. Η αναζήτηση δεν περιορίζεται όμως μόνο στη μουσική, με τη σημερινή της έννοια. Παράλληλα , ο μηχανισμός αυτός μπορεί και μας δίνει απαντήσεις σε πολλά και σημαντικότατα ερωτήματα άλλων επιστημονικών πεδίων όπως μαθηματικών, φυσικής , αστροφυσικής και κοσμογονίας, χημείας, βιολογίας και φιλοσοφίας, με σπουδαιότερη όλων την δομή και λειτουργία του Σύμπαντος. Τέλος, με τη λογική εφαρμογή όσων ο μηχανισμός συμπαντικής συμβατότητας μας υπέδειξε, η πυθαγόρεια Τετρακτύς δηλαδή, μας δίνεται και πάλι τη δυνατότητα μελοποιημένης απόδοσης της ελληνικής γλώσσας. Μελοποιημένα αποσπάσματα από τα έργα "Ιλιάδα" και "Προμηθέας Δεσμώτης", ακούγονται στο CD που συνοδεύει το βιβλίο. Όλα είναι Μουσική, όλα είναι Αρμονία, όλα είναι Ένα.

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2018

Βραβεία και Έπαινοι 4ου Μαθητικού Διαγωνισμού Ποίησης




Υπάρχουν πολλών ειδών εκδηλώσεις. Αυτές που αφορούν, εμπεριέχουν, εστιάζουν στα παιδιά είναι οι καλύτερες. Την Κυριακή, 4 Νοεμβρίου στο Κέντρο Πληροφόρησης Νέων, ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας πραγματοποίησε την Εκδήλωση Απονομής Βραβείων και Επαίνων του 4ου Μαθητικού Διαγωνισμού Ποίησης, που διοργανώνει ανά δύο χρόνια.
Την εκδήλωση συντόνιζε η Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Μόιρα Τριανταφύλλου. Εξαρχής ο λόγος δόθηκε στην Πρόεδρο Αικατερίνη Μαυρογονάτου που αναφέρθηκε στο θεσμό του διαγωνισμού, τόνισε την υποκειμενική ματιά της κάθε κριτικής επιτροπής και τη σπουδαιότητα να γράφουμε με σκοπό την προσωπική έκφραση. 
Στην εκδήλωση δεν κατάφερε να παραστεί ο πρώην σύμβουλος Α/βάθμιας Βασίλης Γκουτζαμάνης, που ήταν και μέλος της κριτικής επιτροπής. Ο κ. Γκουτζαμάνης έστειλε χαιρετισμό όπου μεταξύ άλλων ανέφερε: «Εμείς δεν τραγουδάμε αδερφέ μου για να ξεχωρίσουμε από τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο. ΕΜΕΙΣ θα αλλάξουμε μόνο ένα ρήμα: Εμείς δε γράφουμε  αδερφέ μου για να ξεχωρίσουμε από τον κόσμο. Εμείς γράφουμε  για να σμίξουμε τον κόσμο. Μακριά από ανταγωνισμούς. Συγχαρητήρια στα παιδιά που εξέφρασαν σκέψεις και συναισθήματα, το καθένα με το δικό του τρόπο, με λόγο  ποιητικό. Καλή συνέχεια κι με άλλες δημιουργίες  ποιητικές και όχι μόνο.»
Στη συνέχεια ο λόγος δόθηκε στην εκπαιδευτικό, που γράφει ποίηση και ήταν μέλος της κριτική επιτροπής, Στέλλα Δαναβασίλη, η οποία μοιράστηκε μαζί μας ένα στιγμιότυπο με έναν εμπνευσμένο δάσκαλο από τα μαθητικά της χρόνια, που αντί να προχωρήσει κανονικά και αναμενόμενα στην ύλη του  μαθήματος της γλώσσας, ήρθε στην  τάξη χωρίς το βιβλίο του, με ένα κασετόφωνο στο χέρι και έβαλε στους μαθητές του της ΣΤ’ τάξης δημοτικού να ακούσουν το «Σπασμένο Καράβι» σε στίχους του Γιάννη Σκαρίμπα. Η μικρή μαθήτρια μαγεύτηκε. Επέστρεψε στο σπίτι και αποτύπωσε στο χαρτί τις εικόνες που τις γέννησε ο κάθε στίχος του τραγουδιού. Αυτή τη μαγεία γεννά η ποίηση. Η Στέλλα Δαναβασίλη τόνισε στα παιδιά την αξία του γράφω αδιάλειπτα, χωρίς να συντρέχει άλλος λόγος εκτός από την εσωτερική μου ανάγκη.
Ακολούθως η Κάκια Παυλίδου θύμισε σε όλους την αφορμή που καθιέρωσε το μαθητικό διαγωνισμό ποίησης. Σε ένα Δ.Σ. του Συλλόγου, το 2010, συζητήθηκε η διαπίστωση της δυσκολίας που αντιμετωπίζει η ποίηση για  να φέρει κοντά της το αναγνωστικό κοινό. Το ποίημα είναι ένα παραμύθι για μεγάλους. Γεμάτο αλληγορία, εσωτερικότητα, εικόνες, αλήθειες, προεκτάσεις μεταφράσεων. Όπως μεγαλώνει ο άνθρωπος που μικρός διάβαζε και άκουγε παραμύθια, έτσι μεγαλώνουν και τα παραμύθια και γίνονται …..ποιήματα! Μία δεύτερη διαπίστωση ήταν πως τα μέλη των πολιτιστικών συλλόγων, καθώς και τα μέλη των Δ.Σ. τους, ήταν άνθρωποι μεγάλης ηλικίας. Έτσι γεννήθηκε η ανάγκη ενεργοποίησης, ευαισθητοποίησης των παιδιών και η γεφύρωση των γενεών. Αυτής που ήδη εμπλέκεται με τα πολιτιστικά δρώμενα, και ιδιαίτερα με το βιβλίο, και της νέας γενιάς που ακολουθεί. Ευελπιστούμε στο μέλλον οι συμμετέχοντες των διαγωνισμών να εκφράσουν την επιθυμία να στηρίξουν εμπράκτως τις δράσεις πολιτιστικών συλλόγων.

Την εκδήλωση έντυσε μουσικά η Αδαμοπούλου Άννα, η οποία προλογίζοντας τα τραγούδια της εκδήλωσης ανέφερε την κορύφωση που επιτυγχάνεται όταν δύο διαφορετικοί τρόποι έκφρασης συμπλέουν πάνω στην ίδια αφορμή, όπως συγγραφή και σύνθεση. Οι εκδοχές είναι δύο. Η πρώτη ο συγγραφέας/ποιητής/στιχουργός και ο συνθέτης να είναι το ίδιο πρόσωπο, όπου το άτομο κορυφώνει την αντιληπτική του ικανότητα, καθώς και την ικανότητα να εμβαθύνει μέσα του με πολλούς διαφορετικούς τρόπους αγγίζοντας από κάθε οπτική την αλήθεια. Και η δεύτερη εκδοχή είναι η πολύτιμη συνεργασία δύο διαφορετικών ανθρώπων, όπου ο ένας γράφει ποίηση και ο άλλος συνθέτει πάνω στο ποίημα.  Τα τραγούδια που ακούστηκαν είναι: «Όταν αισθάνεται η καρδιά» σε στίχους και μουσική της Άννας Αδαμοπούλου και το «Όταν θα ‘ρθεις» σε στίχους της Κάκιας Παυλίδου και μουσική της Άννας Αδαμοπούλου.
Στη συνέχεια ακολούθησαν οι βραβεύσεις με τη συμβολή της Βάνας Κουτσού.

1ο ΒΡΑΒΕΙΟ: «Ο νους ταξιδεύει» της Βασιλικής Διδασκάλου, μαθήτριας του ΓΕΛ Αξού. Το ποίημα παρουσιάστηκε οπτικοποιημένο σε επιμέλεια της Κάκιας Παυλίδου και είναι αναρτημένο στο κανάλι του Συλλόγου στο YouTube.

2ο ΒΡΑΒΕΙΟ: «Μόνο μία χάρη» Σταφυλλίδης Ανδρέας, μαθητής του 3ου ΓΕΛ Γιαννιτσών.

3ο ΒΡΑΒΕΙΟ: «Το Άνθος του Ονείρου» του Σωτήρη Τζαβέλα, μαθητή του 3ου ΓΕΛ Γιαννιτσών.

Από το Δ.Σ. του Συλλόγου συγχαρητήρια σε όλους τους  μαθητές που πήραν μέρος στο Διαγωνισμό, βγαίνοντας από το ροή των μαθημάτων, των πιεστικών προγραμμάτων του Λυκείου και εκφράζοντας τις εσωτερικές τους ανησυχίες. Τέλος, οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους εκπαιδευτικούς που στήριξαν και προώθησαν το Διαγωνισμό ενθαρρύνοντας τα παιδιά να λάβουν μέρος.

Ακολουθούν τα ποιήματα:

1ο ΒΡΑΒΕΙΟ

Ο νους ταξιδεύει… - Διδασκάλου Βασιλική ΓΕΛ ΑΞΟΥ

Κλειδωμένος στη φυλακή του, το κρανίο…
Ζωγραφίζει φτερά στις αλυσίδες
και τις αφήνει να πετάξουν·
καπετάνιος με καράβι της φαντασίας
ανοίγεται σε θάλασσες,
σε τρικυμίες θα βρεθεί κι από φουρτούνες θα διαβεί
κι αν σε ρουφήχτρα μέσα πέσει
ΔΕΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΤΑΙ,
στο μπλε της θάλασσας εθίζεται·
και κάνοντας κύκλους όλο και πιο βαθιά
στον πάτο φτάνει…
Τότε με φύκια της ελπίδας σκάλα μεγάλη
θα υψώσει
κι από της θάλασσας τα βάθη, του ουρανού
τα σύννεφα θα πιάσει·
απέραντες εκτάσεις λευτεριάς απλώνονται μπροστά του
και δεν μπορεί να συγκρατήσει την χαρά του…
το ξέρει πια πως είναι λεύτερος,
σύνορα δεν υπάρχουν
τα έχει ξεπεράσει·
κι εκεί που όλα είναι σωστά,
κάτι τον πάει πίσω ξανά
σε ένα κόσμο γεμάτο
ζήλια, γκρίνια, δόλο.
Δε θέλει να συμβιβαστεί με την πραγματικότητα·
Ο νους δεν τα χωράει αυτά,
αλλά σαν σβούρα τριγυρνά,
δεν ησυχάζει…
δεν ξεκουράζεται…
ο νους ταξιδεύει.
                             

2ο ΒΡΑΒΕΙΟ

Μόνο μία χάρη - Ανδρέας Σταφυλλίδης 3ο ΓΕΛ Γιαννιτσών

Βλέπω τα προσωπεία – τα σοφά, αρχαία
Κτίσματα απαράμιλλης τέχνης με μαρμάρινη σάρκα.
Χωρίς πόδια, σώμα, άκρα. Μα με μισό λαιμό.
Κι όμως μ’’ αγγίζουν πιο πολύ απ’ τον καθέναν.
Χαράζουν τη σκέψη μου…

Ούτε θέλω να γίνω σαν αυτά, μου φαίνεται περίπλοκο.
Για ζωντανά τι να έλεγαν; Θα γέλαγαν, θα έκλαιγαν.
Ίσως το δεύτερο αν βλέπαν τον έξω κόσμο.
Τα βλέπω μα δεν αγγίζω. Μήπως τα χαλάσω.
Προσβάλλω τη γοητεία της σοφιστικής τους και παρεξηγηθούν.

Σαν λογίζομαι, λέω πως λεν, σκέφτομαι, γράφουν.
Ότι κι εμείς κι εγώ. Μα άλλο δέρμα και άλλο μάρμαρο.
Δε γίνεται να ‘ναι το ίδιο – εσωτερικά.
Ούτε θέλω να σκέφτομαι πως θα μαρμαρώσω.
Ποθώ την ελευθερία σώματος κι αισθήσεών μου.

Ξανά κάθομαι, μα δε διακρίνω το κάτι άλλο που τα
Οδήγησε έτσι. Ό,τι κάνουν, έκαναν. Τίποτε διαφορετικό.
[κλεφτές ματιές συνεχίζουν να τα επεξεργάζονται, άλλες
Στέκουν, άλλες περιφρονούν μα όλες έχουν  κάτι κοινό]
Το μαύρο που σάπισε τον νου και την ψυχή.

Αν εστιάσω στο τι λένε, θα τρομάξω και δε θέλω.
Τώρα πια όμως κατάλαβα τι μας διακρίνει. Τούτοι
Ήταν άνθρωποι, εμείς όμως απάνθρωποι. Δε γίνεται
Σπέρνοντας το ένδοξο μαύρο, να τιμηθείς με επιγραφή.
Ούτε  να λέγεσαι σοφός, τίμιος για να μαρμαρωθείς!

Μήτε ήταν Μέδουσα, μήτε καμιά μαγεία,  μόνο η
Ανθρωπιά ήταν το χάρισμά τους. Άρα, κανείς δε θα
Ξεχωρίσει ούτε θα αξιωθεί  να γίνει παρέα με Ισαίο,
Πλούταρχο και Μέγα Αλέξανδρο.
Μήτε θα τιμήσουν μια Ελλάδα δίχως γαλανόλευκο.

Είμαι πια έτοιμος, μόλις σταμάτησα να σκέφτομαι.
Θέλω κάτι να ευχηθώ: αν γίνω ποτέ άνθρωπος,
Στηθώ, σμιλευτώ, μαρμαρωθώ και είμαι έτοιμος
ΠΡΟΣΟΧΗ: Κόψτε μου το κεφάλι κι αφήστε το σώμα μου.
Να τιμηθώ μισός-μισός. Γιατί στον νου κατοικεί η ανθρωπιά και
Ντρέπομαι που δεν την είχα ούτε γείτονα…


3ο ΒΡΑΒΕΙΟ

Το άνθος των Ονείρων - Σωτήρης Τζαβέλας 3ο ΓΕΛ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ

Ήταν μαλακό,
άθικτο μέχρι την στοργική επιφάνειά του,
ο Κόσμος γύρω του ήταν έρημος,
το Όνομά του άσημο
και η Αξία του μηδαμινή.
Άρχισε να ψάχνει έναν Σκοπό,
αναζητούσε το νόημα της ύπαρξής του…
ήθελε με έναν τίτλο να κυκλοφορεί
Σύντομα, ένα εκχύλισμα Ονείρου
πότισε το κέντρο εκείνου του Κόσμου
και το χώμα ωρίμαζε
ευχαριστούσε το γλυκύτατο ύδωρ.

Και τότε γύρισε η Κλεψύδρα.
Ξεκίνησε ο χρόνος,
για την υλοποίηση μιας νέας Ζωής.
Ένα πράσινο Φυτό εγειρόταν,
μέσα από το ελπιδοφόρο χώμα,
ο Άνεμος το κυμάτιζε
και το όνειρο γινόταν Σκοπός.

Υπήρχαν και οι άσχημες Ρίζες
που ζούσαν θαμμένες κάτω από το Χώμα,
για να βοηθούν αφιλοκερδώς τον αγαπητό τους φίλο –
το Άνθος που πλησίαζε το Γαλάζιο.
Και τότε τα Άστρα
σχημάτισαν ένα Όραμα
ενός ολοκληρωμένου Άνθους
ο Έρως χτύπησε την καρδιά του Ονείρου.
Σε μία στιγμή ευφορίας,
την ώρα που ο Νέος Κόσμος πλάθεται,
το Άνθος ερωτεύεται την Αυγή.
Εισέπνευσε το άρωμα της επιτυχίας
άνοιξε σαν τα φτερά της πεταλούδας
τα πέταλα άφηναν την στενή τους σχέση…
ήρθε η στιγμή να ωριμάσουν.
Οι τελευταίοι κόκκοι άγγιξαν τον πάτο,
τα Πέταλα έλαμψαν από χρώματα
ο χτύπος της Ζωής ξεκίνησε
και ένα Όνειρο υλοποιήθηκε.






Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2018

Εκδήλωση Απονομής Βραβείων και Επαίνων του 4ου Μαθητικού Διαγωνισμού Ποίησης του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας




Ένας διαγωνισμός είναι μόνο η αφορμή, ειδικά όταν απευθύνεται σε μαθητές. Ο σύμμαχος και ο ανταγωνιστής είναι πάντα ο Εαυτός. Το κίνητρο δίνεται και οι συμμετέχοντες καλούνται να υπερβούν τις συμβάσεις τους με την καθημερινότητα, να εκτροχιαστούν από τις διαδρομές που οδηγούν στο προβλέψιμο, να καθίσουν σε μία άκρη συνομιλώντας με τον Εαυτό τους και μετά να αποκτήσουν το θάρρος να μοιραστούν μαζί μας τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τους προβληματισμούς, τους στοχασμούς τους...

Την Κυριακή, 4 Νοεμβρίου στις 7μμ στο Κέντρο Πληροφόρησης Νέων στα Γιαννιτσά θα πραγματοποιηθεί η Εκδήλωση απονομής Βραβείων και Επαίνων Συμμετοχής του 4ου Μαθητικού Διαγωνισμού Ποίησης που διοργάνωσε πέρσι ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας.

Την εκδήλωση θα τιμήσουν με την παρουσία τους και τη σύντομη αναφορά τους στην αξία της δημιουργικής έκφρασης του Εαυτού, ο Βασίλης Γκουτζαμάνης, πρώην σύμβουλος της Α/βάθμιας και η Στέλλα Δαναβασίλη, εκπαιδευτικός. 

Η εκδήλωση θα περιέχει απαγγελίες των ποιημάτων, μουσική επένδυση από την Άννα Αδαμοπούλου, παρουσίαση video του ποιήματος που θα αποσπάσει το 1ο βραβείο, με βάση την κρίση της Κριτικής Επιτροπής.

Φυσικά σε ανάλογες διαδικασίες κερδισμένοι βγαίνουμε όλοι. Και όσοι έχουν τολμήσει να εκθέσουν τον εσωτερικό τους κόσμο μέσα από τα ποιήματα με τα οποία συμμετείχαν στο διαγωνισμό, και όλοι εμείς που ζούμε τη διαδικασία βήμα βήμα, από τη γέννηση της Ιδέας του Διαγωνισμού, την ενθάρρυνση των μαθητών να συμμετάσχουν, τη συλλογή των συμμετοχών, την αξιολόγησή τους με βάση (πάντα) το υποκειμενικό μας κριτήριο, που από μόνο του αναλαμβάνει την ευθύνη της διαπίστωσης πως ΑΝ η κριτική επιτροπή ήταν άλλη, σε άλλο χρονικό στιγμιότυπο, ίσως η αξιολόγηση να είχε αποφέρει άλλα αποτελέσματα.
Στο πλαίσιο αυτό επιμένουμε να επενδύουμε στα οφέλη της ίδιας της Συμμετοχής, παρά στη διάκριση των κειμένων.

Ποιητικό Ραντεβού λοιπόν στις 4 Νοέμβρη, όπου οι μαθητές έχουν να μάς προτείνουν νέα οπτική των πραγμάτων.




Σάββατο 4 Αυγούστου 2018

Συλληπητήριο μήνυμα



Ο Σύλλογος Φίλων του Βιβλίου Ν. Πέλλας για την απροσδόκητη απώλεια του εκλεκτού εκδότη, ποιητή από την Αριδαία κου Χαράλαμπου Παρασίδη δηλώνει την βαθιά του θλίψη και εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους συγγενείς και οικείους του. Ο κος Χαράλαμπος Παρασίδης υπήρξε παρών σε όλα τα πολιτιστικά δρώμενα της Πέλλας, πρόσφερε τις υπηρεσίες του ανιδιοτελώς και διατηρούσε από το 2003 έως σήμερα ως εκδότης το τριμηνιαίο περιοδικό πολιτιστικού, κοινωνικού και ιστορικού ενδιαφέροντός του «Το λυχνάρι». 

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.

Κυριακή 15 Ιουλίου 2018

Εκ νέου Αρχαιρεσίες



Με ομόφωνη απόφαση του ΔΣ του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας στην προηγούμενη συνεδρίαση της ολομέλειας αποφασίστηκαν οι νέες αρχαιρεσίες, ως εξής:

Πρόεδρος: Αικατερίνη Μαυρογονάτου

Αντιπρόεδρος: Μόιρα Τριανταφύλλου

Γεν.Γραμματέας: Ποπκιώση Μαρία

Ταμίας: Κάκια Παυλίδου

Δημ.Σχέσεων: Βάνα Κουτσού

Μέλη: Αγιαννίδου Μαρία
Χαραλαμπίδης Ηρακλής


Επενδύουμε στις Καλές κι Εποικοδομητικές Συνεργασίες από κάθε πόστο, ρόλο, θέση προσφοράς...

Σάββατο 2 Ιουνίου 2018

Βιβλιοπαρουσίαση:"Τσαλακωμένη Ψυχή" του Γιώργου Σαμαρτζίδη




Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας σας προσκαλεί στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Γιώργου Σαμαρτζίδη «Τσαλακωμένη Ψυχή», που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 3 Iουνίου, 8μμ,  στο Κέντρο Πληροφόρησης Νέων στα Γιαννιτσά.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν: Τσαβδάρης Ευάγγελος και Μαντά Αριάδνη

Μουσική Επένδυση: Σαμαρτζίδης Κώστας, Τσαλίκογλου Δημήτρης
Απαγγελίες: Σταύρος Καραγεωργιάδης, Σταυρίδου
Αικατερίνη, Βίκυ Δελλή,  Βάνα Κουτσού

Οπτικοποίηση, video: Κάκια Παυλίδου


Δευτέρα 28 Μαΐου 2018

"Δύσκολη Υιοθεσία" της Κάκιας Παυλίδου- Απόηχος Εκδήλωσης




Σ’ ένα κλίμα συνεργασίας και συγχρονισμού παρουσιάστηκε το Σάββατο 26 Μαΐου, στα Γιαννιτσά, η ποιητική συλλογή της Κάκιας Παυλίδου «Δύσκολη Υιοθεσία» με τη συνδιοργάνωση του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας, της Β’ ΕΛΜΕ Πέλλας, της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ν. Πέλλας και της ΔΗΚΕΠΑΠ.

Κάθε βιβλίο είναι κι ένα παιδί που γεννιέται. Όμως, στη συγγραφική δημιουργία, ειδικά στην Ποίηση που εμπεριέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία, κάθε νέο βιβλίο αγαπιέται περισσότερο από κάθε προηγούμενο, όπως ο Ενεστώτας της Ζωής. Η «Δύσκολη Υιοθεσία» προδιαθέτει για το περιεχόμενό της. Οι αναφορές των ποιημάτων εστιάζουν στην Δύσκολη Υιοθεσία των δύσβατων τοπίων εαυτού. Εκείνων των στοιχείων που θέλουμε να κρύψουμε, να μην μαρτυρήσουμε ποτέ, εκείνων που ο ψυχολόγος στις συνεδρίες θα επιχειρήσει να μας κάνει να αγαπήσουμε. Μία άλλη εστίαση των κειμένων είναι ο Δύσκολος Έρωτας. Όλοι μας, δασκαλεμένοι από το σπίτι, κατευθυνόμαστε σε μία ερωτική πορεία που προοικονομεί ένα Αίσιο Τέλος και μία όμορφη ενδιάμεση ζωή.  Ο Δύσκολος Έρωτας μοιάζει με τη ροπή ενός εκπαιδευτικού προς το παιδί με το πολύπλοκο παρασκήνιο ζωής, που παρουσιάζει δυσπροσαρμοστικότητα και η αποκλίνουσα συμπεριφορά του ομολογεί μόνο ένα πράγμα: «Χρειάζομαι αγάπη».

Οι άνθρωποι γύρω μας χρειάζονται αγάπη. Και γύρω μας δεν υπάρχουν μόνο θετικά φορτισμένοι άνθρωποι. Υπάρχουν και εκείνοι που έχουν ένα συγκεχυμένο φορτίο και πραγματικά χρειάζονται μία καταλυτική παρουσία για να ενεργοποιήσουν τον Μετασχηματιστή μέσα τους.

Σε μία τελευταία προσέγγιση, η Δύσκολη Υιοθεσία εμπεριέχει την υιοθέτηση μιας ζόρικης στάσης Ζωής, που μας ζητά να μείνουμε πιστοί, αφοσιωμένοι και σταθεροί στα Υψηλά Ιδανικά που υιοθετήσαμε.  Χωρίς νοθείες, χωρίς αποκλίσεις, χωρίς δικαιολογίες, χωρίς ελαφρυντικά.
Αυτή η πρόκληση είναι η Δύσκολη Υιοθεσία ….. και είναι μία Διαδικασία μαγική, γιατί ταυτόχρονα καλλιεργεί εσωτερικά όσους εμπλέκονται.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με μία γεύση γραφής μέσα από απαγγελίες της Αμανατιάδου Ιφιγένειας και την προβολή του video με τίτλο «Αλίκη». Οι απαγγελίες συνεχίστηκαν με τη χροιά της φωνής της Αικατερίνης Μαυρογονάτου και της Μαρίας Αγιαννίδου. Έκπληξη της βραδιάς ήταν η παρέμβαση του Γιώργου Σταυράκη, μέλος του Δ.Σ. της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, που νοερά κάλυψε την απόσταση Αθήνα Γιαννιτσά.
Η Άννα Αδαμοπούλου έντυσε μουσικά την εκδήλωση με μαγευτική ερμηνευτική ευαισθησία, με τραγούδια που μελοποίησε η ίδια πάνω σε στίχους της Κάκιας Παυλίδου.
Για το βιβλίο αρχικά μίλησε η ψυχολόγος Τερψιχόρη Σαββαΐδου που με εργαλείο τα κείμενα του βιβλίου επιχείρησε μία ΨυχοΠροσέγγιση της Κάκιας Παυλίδου.

Στις τοποθετήσεις της ανέφερε τα εξής:
«…
Επειδή δεν είμαι ούτε ποιήτρια, ούτε φιλόλογος, ούτε κριτικός για να μιλήσω για το έργο από λογοτεχνική σκοπιά, θα κάνω μια απόπειρα να το προσεγγίσω με την επαγγελματική μου ιδιότητα, είμαι ψυχοθεραπεύτρια…

Ως θεραπεύτρια, λοιπόν, πολύ συχνά έρχομαι σε επαφή με τον ανθρώπινο πόνο, τον ψυχικό πόνο, την απώλεια, το τραύμα και τα δύσκολα συναισθήματα, αυτά τα συναισθήματα που συνηθίζουμε να αποκαλούμε «αρνητικά» και βλέπω ότι οι άνθρωποι έχουν κυρίως δυο τρόπους να τα αντιμετωπίζουν… το φόβο και το θάρρος. Ο φόβος σημαίνει ότι δεν αποδεχόμαστε τα παραπάνω ως κομμάτι δικό μας, τα αποστρεφόμαστε, τα καταχωνιάζουμε σε κάποια γωνιά της ψυχής μας και γαντζωνόμαστε από το κομμάτι μας εκείνο που θεωρούμε δυνατό, «καλό», χρήσιμο, αξιαγάπητο ή λειτουργικό. Το κομμάτι μας εκείνο, δηλαδή, πάνω στο οποίο χτίζουμε την αυτοεικόνα μας ή την εικόνα που θέλουμε να έχουν οι άλλοι για εμάς.

Το θάρρος, από την άλλη, προϋποθέτει την επίγνωση του ευάλωτου, σκοτεινού, «κακού», πληγωμένου και φοβισμένου μας εαυτού και την αποδοχή του. Είναι σαν να πρέπει να υιοθετήσω και να μεγαλώσω ένα παιδί, που ξέρω ότι είναι δύσκολο και μου δημιουργεί προβλήματα… Και τι χρειάζεται αυτό το «δύσκολο» παιδί; Χρειάζεται να το ακούω, χρειάζεται αγάπη, φροντίδα και αποδοχή!

Όταν λέμε θεραπεία αυτό εννοούμε… Την υιοθεσία, την αποδοχή αυτού του πληγωμένου και σκοτεινού μας κομματιού μαζί με την ευθύνη που αυτό συνεπάγεται. Η υιοθεσία αυτή δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, μόνο τότε, όμως, έχουμε το όλον, την ολοκληρωμένη εικόνα μας… Άλλωστε τα πάντα γίνονται κατανοητά μέσα από τα δίπολα: άσπρο – μαύρο, σκοτάδι – φως, καλό – κακό….
Η Κάκια σαφέστατα έχει επιλέξει το δεύτερο δρόμο, αυτό του θάρρους. Η ποίηση της είναι βαθιά βιωματική, αυτογνωσιακή και γι’ αυτό άλλωστε λειτουργεί και θεραπευτικά για την ίδια.  Η επίγνωση του πόνου, της απόγνωσης, της αδυναμίας και της ευαλωτότητας είναι αυτά που κάνουν τη δύναμη, τη χαρά, την αισιοδοξία και τη δημιουργικότητα να λάμπουν σαν κοφτερά διαμάντια….»


Στη συνέχεια η δημοσιογράφος ΆνναΜαρία Σαββίδου διασταύρωσε αλήθειες. Η δημοσιογραφική έρευνα που καταπιάνεται με αλληγορίες της Ποίησης απαιτεί προέκταση της δημοσιογραφικής ματιάς, ώστε να δει τα αόρατα, μέσα στην Ψυχή των Ποιημάτων. Ανάμεσα στις τοποθετήσεις της ανέφερε τα εξής:

«…Η Κάκια Παυλίδου δεν μού είναι οικεία ως άνθρωπος. Δεν την γνώριζα δηλαδή ως φίλη κοντινή μου. … Φτάσαμε εδώ σήμερα να μου κάνει την τιμή να μιλήσω για το νέο της βιβλίο. Με δύσκολο τίτλο… αλλά και πάντα επίκαιρο. ΔΥΣΚΟΛΗ ΥΙΟΘΕΣΙΑ. Αναζήτησα να βρω την ετυμολογία της λέξης. Υιοθεσία: υἱόν θέσθαι. Ας μη μείνω στο φεμινιστικό της ιστορίας, ότι αφορά μόνο τους υιούς, εφόσον την εποχή που δόθηκε η ονομασία οι γυναίκες δεν είχαν ούτε δικαίωμα ψήφου!..

Έμεινα λοιπόν στον όρο και θυμήθηκα τα ρεπορτάζ που έκανα πριν χρόνια. Τις υποθέσεις παράνομων υιοθεσιών που βγήκαν στη δημοσιότητα και στην περιοχή μας, φανερώνοντας ένα τραγικό ταξίδι μικρών  ανθρώπων που κάποιος τους έκλεβε, κάποιος τους πουλούσε και κάποιος τους αγόραζε. Και ύστερα έψαξα συνεντεύξεις παιδιών που υιοθετήθηκαν, αλλά θέλησαν να μάθουν την καταγωγή τους, ανθρώπων που θύμωσαν για την εγκατάλειψή τους και θετών γονιών που περιέγραφαν την αγάπη τους για ότι κατάφεραν να σώσουν ένα μικρό παιδί από το ίδρυμα. Πιστέψτε με, σε όλες σχεδόν τις υιοθεσίες υπήρχε πόνος, ξερίζωμα ψυχής, μοναξιά, φόβος για το άγνωστο και αγωνία μήπως το μάθει ή το μάθουν οι άλλοι. Κι όταν το παιδί είναι μεγαλύτερο και καταλαβαίνει; Πώς σβήνεις τις πληγές; Πώς το βοηθάς να χαμογελάσει; 

Ο τίτλος του βιβλίου με κατηύθυνε εδώ. Να ψάξω και να μιλήσω για όλο αυτό το πάρε δώσε ψυχών, συναισθημάτων και αγάπης. Η υιοθεσία ανηλίκων αποτελεί την σχεδόν αποκλειστική μορφή υιοθεσίας, αφού η υιοθεσία ενηλίκων μόνο κατ’ εξαίρεση είναι δυνατή.
Σ’ αυτό το βιβλίο λοιπόν κατ’ εξαίρεση εμείς οι μεγάλοι και ενήλικες υιοθετούμαστε από τη συγγραφέα.

Στα ποιήματα της η Κάκια κρύβει αναζητήσεις και αθέατες γωνιές του εαυτού της ή του εαυτού μας! Περιγράφει τα δύσκολα. Ποιος από μας άλλωστε δεν υιοθέτησε κάτι στη ζωή του; Υιοθετήσαμε συμπεριφορές για να μας χαρακτηρίσουν καθώς πρέπει, υιοθετήσαμε επαγγέλματα που δεν μας άρεζαν γιατί έτσι τα έφερε η ζωή, υιοθετήσαμε ρούχα που ίσως δεν μας ταίριαζαν αλλά έτσι επιτάσσει η μόδα. Υιοθετήσαμε ακόμη και  συναισθήματα για κάποιους που δεν αγαπούμε, αλλά επιβάλλεται να συμβιώσουμε μαζί τους. Άρα υιοθετούμε καθημερινά. ….ΔΥΣΚΟΛΗ ΥΙΟΘΕΣΙΑ. Δύσκολη κι απάνθρωπη, γιατί στο τέλος της ζωής μας ανακαλύπτουμε πόσα δεν κάναμε τελικά. Σε πόσα δε φωνάξαμε, δεν αλλάξαμε τη ρότα των γεγονότων και δεν πήραμε το λόγο να πούμε… όχι δεν υιοθετώ την άποψή σου, έχω τη δική μου!!!!...
Η υιοθεσία… η λέξη έχει πολλά συνώνυμα. Αναγνώριση, ανάληψη, αποδοχή, έγκριση, ενστερνισμός, μίμηση, παραδοχή, προσεταιρισμός, προσυπογραφή, συγκατάθεση, σύμπλευση, σύμφωνη γνώμη, συμφωνία, υπερψήφιση….

Σας είπα από την αρχή, υπάρχουν καλοί τρόποι που πρέπει να γνωρίζουμε από παιδιά; Και βέβαια! Και μάλιστα είναι πολύ χρήσιμο, καλό και ευγενικό να τους γνωρίζουμε για να αποκτήσουμε σεβασμό και πειθαρχία, που θα μας βοηθήσει στη ζωή μας! Υιοθετούμε συμπεριφορές για να γίνουμε αποδεκτοί.

Στο ποίημά της το Κόμικ η Κάκια γράφει: «Παρακαλώ να με διαγράψετε από την πλατφόρμα σας, δεν υπάρχω πια σαν γρανάζι, μεταμορφώθηκα σε δημιουργό του εαυτού μου».
Νομίζω πως τα λέει όλα!»

Η εκδήλωση έκλεισε με το κείμενο αυτοκριτικής: «Εμείς, οι καλοί».