Οι ιδέες...

Μπορείτε να αντισταθείτε στην εισβολή των στρατών, αλλά είναι αδύνατο να αντισταθείτε στην εισβολή των ιδεών...

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Μαραθώνιος Παραμυθιού - 3 Ιανουαρίου στην Παραμυθούπολη Γιαννιτσών



Τα παραμύθια λένε την αλήθεια

Μέσα από τις συνεργασίες πετυχαίνουμε το Αίσιο Τέλος 
όπως και τις Ελπιδοφόρες Νέες Εκκινήσεις
που μας δίδαξαν τα παιδικά μας Παραμύθια.

Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας, ο Σύλλογος Στράντζας, η Ο.Γ.Ε. (Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας) - ομάδα Γιαννιτσών, ο Σύλλογος "Τραγουδάνοι του Πόντου" 
σε συνεργασία με τη ΔΗΚΕΠΑΠ 
διοργανώνουν και φέτος τον Μαραθώνιο Παραμυθιού
στις 3 Ιανουαρίου στο Πολύκεντρο Γιαννιτσών, από τις 4μμ ως το βράδυ, 
ώσπου να αποκοιμηθούν οι μικροί πρίγκιπες 
και οι μικρές πριγκίπισσες στην αγκαλιά των παραμυθιών.


Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν...............



Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2014

Σαν Δελτίο Τύπου - Εντυπώσεις από την Εκδήλωση Απονομής Βραβείων & Επαίνων του Μαθητικού Διαγωνισμού Ποίησης

Σ' αυτές τις εκδηλώσεις συνειδητά δίνουμε το παρόν για να τιμήσουμε το παιδί που βρίσκεται στο πρώτο εγχείρημα Δημιουργικής Δράσης του.  Πέρα από την αυτονόητη αυτή διατύπωση, σαφώς πρέπει να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας, ώστε μέσα στις υποχρεώσεις της κάθε μέρας να δίνει προτεραιότητα σε ανάλογες πρωτοβουλίες. Η εκδήλωση θα μπορούσε, και της άξιζε, να είχε περισσότερες παρουσίες, μα ευτυχώς η ουσία στο πεδίο της Δημιουργίας ποτέ δεν ήταν ποσοτική!...

Οι επίσημοι καλεσμένοι μας, που ήταν τα παιδιά, ήταν εκεί, επίσης οι εκπρόσωποι των σχολείων πλην ελαχίστων εξαιρέσεων ήταν εκεί, τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου κα. Μαμανίδου Ελένη και κα. Μαμανίδου Δέσποινα, που απένειμαν τα Βραβεία και τους Επαίνους, ήταν εκεί,   οι εκλεκτοί ομιλητές μας ο κ. Ζήσης Αγγελίδης και η κα. Τερψιχόρη Σαββαΐδου ήταν εκεί, ο Δήμαρχος κ. Γρηγόρης Στάμκος ήταν εκεί, χάρη σ΄ ένα λογοπαίγνιο ανάμεσα στις λέξεις "Μαθητικός"  και "Μαθηματικός" Διαγωνισμός...

Όμως, τίποτε δεν είναι τυχαίο, διότι όταν ο λόγος δόθηκε στον Πέτρο Εσιπέκογλου, περσινό μαθητή της Γ' Λυκείου του ΓΕΛ Εξαπλατάνου, φοιτητή σήμερα, ο οποίος κέρδισε το 1ο και 2ο βραβείο του Διαγωνισμού, τότε φυσικά και ήταν αναγκαία η παρουσία εκπροσώπου της τοπικής αυτοδιοίκησης γιατί αναπόφευκτα, όπως ακριβώς και μέσα από τα ποιήματά του, ο λόγος του Πέτρου άγγιξε θέματα σύγχρονης ζωής με πολιτικές προεκτάσεις. Παρόλο που ο ίδιος ο μαθητής το ζήτησε, κανείς δεν του απηύθυνε ερωτήσεις. Η χαμηλών τόνων χροιά της φωνής του, ο καθαρός λόγος του, η κατασταλαγμένη ματιά του πάνω στα πράγματα, οι διαπιστώσεις του πάνω στην κληρονομιά που εμείς αφήσαμε στους νέους μας, άφησαν μία έντονη γεύση ευθύνης και προβληματισμού σε όσους παρευρίσκονταν στην αίθουσα. Ο Πέτρος ανέφερε πως στα ποιήματά του αφουγκράστηκε και αποτύπωσε τις ανησυχίες, τις διαπιστώσεις των συνομηλίκων του, καθώς και το όραμά τους για αλλαγή. "Σε κάθε νέο αντιστοιχούν δύο ενήλικες" τόνισε... "Κάθε παιδί με τους γονείς του... Αν το κάθε παιδί πείσει τους γονείς του προς την κατεύθυνση της αλλαγής της νοοτροπίας που λάθος υιοθέτησαν, σκεφτείτε πόσοι πολλοί  άνθρωποι θα "δουλεύουν" προς την κατεύθυνση ενός καλύτερου αύριο. Έτσι αυξάνονται αισιόδοξα οι πιθανότητες να επιτύχουμε το ζητούμενο"...

Η εκδήλωση έκλεισε με τα λόγια του Πέτρου. Δεν χωρούσαν ενήλικες παρεμβάσεις και όποια περαιτέρω φιλολογική ανάλυση θα ήταν ύβρις μπροστά στο ξεκάθαρο αίτημα του παιδιού για έναν κόσμο που δικαιώνει το ποίημα και έχει την υποδομή για την υλοποίηση των οραμάτων των νέων ανθρώπων.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας πραγματικά νιώθει περήφανο που μέσα από την επιμονή του στο να εμπλέκει τους μαθητές στις ανάλογες Δράσεις  αναδύονται τέτοιες παρουσίες όπως του Πέτρου, που σίγουρα στο μέλλον όλοι εμείς οι συντοπίτες του θα έχουμε περισσότερους λόγους περηφάνιας και αναφοράς στ' όνομά του.

Ακολουθεί video με το Ποίημα "Φοίνικας" του Πέτρου Εσιπέκογλου που κέρδισε το 1ο Βραβείο του Διαγωνισμού και φωτογραφικά στιγμιότυπα από την εκδήλωση.




















Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Βραβεία του 2ου Μαθητικού Διαγωνισμού Ποίησης του Σ.Φ.Β. Ν. Πέλλας (2014)

Βραβεία 2ου ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΠΟΙΗΣΗΣ
που διοργάνωσε ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας το 2014

1ο Βραβείο: Φοίνικας – Πέτρος Εσιπέκογλου 

(Στο κανάλι του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας αναρτήθηκε το video που δημιουργήσαμε για το Ποίημα που κέρδισε το 1ο Βραβείο του 2ου Μαθητικού Διαγωνισμού Ποίησης. Μπορείτε να το παρακολουθήσετε πατώντας ΕΔΩ)

Στα τρία τέταρτα της σιωπής μου νοσταλγώ τον ένα μου θεό
την ελπίδα από το παραθύρι μου κοιτώ να τρέχει σε σοκάκια σκοτεινά
Που πας αγάπη μου μικρή; της ζωής μου πεταλούδα;
Το μάτι ψάχνει να σε βρει και η ανάσα παγιδεύεται στο τζάμι

Της ψυχής μου το γυαλί ποτίζεται κόκκινο στο αίμα
από τις κομμένες φλέβες μου εγκολπώνομαι το θάνατο

Ποιος ελπίδα μου μικρή σε κυνηγά στην άβυσσο;
Και τί είναι αυτοί οι κρότοι οι τρομεροί που με γδέρνουν για να υπακούσω;
Σε μια γραμμή και δυο νούμερα χάραξαν τη ζωή μου
και είναι άθλια η φυλακή της σκέψης φρούριο απόρθητο
τη χτίσαν λαβύρινθο βρωμερό να κρύψουν τα κόκκαλά μου
ταύρος έγινε θαρρώ μια τρελή ιδέα σιωπή να επιβάλλει
Σε χρειάζομαι ελπίδα καιομένη να λαμπαδιάσεις τον κόσμο όλο
κράτα απ' την άκρη κλωστή ζωής και χάιδευσε τα βήματά μου

Μη νομίσεις πως μονάχος μου μπορώ και λέω στον ήλιο καλημέρα
τους κρότους που στοχεύουν στην ψυχή μου
και το πεινασμένο μου στόμα με απειλές το δένουν
παρακαλώ μη τους φοβάσαι αλλά στα σκοτεινά σοκάκια σκότωσε τους
κέρινη ανατολή ο κόσμος να μυρίσει και ας πλαγιάσει ο αίολος στα σεντόνια
σα τα απλώνω για τη νίκη μας λευκά όνειρα που βλέπουν οι διαβάτες
και εκεί στη ποσειδώνια ταραχή της να ακουστεί η αγία οικουμένη
μια χορδή να γίνει και η φωνή μου στην άρπα π' αριθμεί το αύριο

Μη νοσταλγείς ν' αγιάσεις το νερό μου που ξεδιψά τις αμαρτωλές μου φλέβες
πλέξε ροδοπέταλα και βασιλικό να ντύσεις το φτωχικό και πονεμένο κορμί μου

Αφού αποκαλύφθηκε το Θηρίο η ντροπή του μόνο περιμένει
Ποιός θα είναι αυτός που θα κόψει τη σιωπή μου;
Ελπίδα μου ανθισμένη, μούγκρισε ο θάνατος
Σα σε είδε έτσι λουλουδιασμένη στρατός αγγέλων στη φύση φάνηκε
Σαν βροχή που σε τρέφει τραγουδολούλουδο
κυλάει το βραστό μου αίμα
Το τζάμι που με περιγεύεται σπάσε και ελευθέρωσε την ανάσα μου
και εκείνο το ψεύτικο μάτι που τάχα σε ψάχνει ιάτρεψε

Γλυκύτατη ελπίδα, δε φοβάμαι το Κακό που κάποιοι στα σωθικά μου σπείραν
από τούτους είναι οι κρότοι, από τούτους είναι η άβυσσος
Μια χούφτα που με καρυδώνει και με πετά να με βοσκίσουνε τ' αγρίμια
Για αυτούς ελπίδα αύριο δε ξημερώνει αλλά απόψε το τέλος έρχεται
Και θα μασήσουμε πάλι χιόνι, θα δροσιστεί η θάλασσα από τα κορμιά μας
Τα δέντρα περήφανοι προγόνοι θα φυλλώσουν αρχαία τραγωδία
Ο κισσός για να ντύσει τα καμένα του σήμερα

Και ο ήλιος θα δει, ελπίδα, έναν κόσμο να ανατέλλει φοίνικα.
  

2ο Βραβείο: Το Δέντρο Της Ελευθερίας Πέτρος Εσιπέκογλου


Δάκρυα, πόνος, αίμα∙ ο σπόρος της ύπαρξής σου
Υπομονή, προσευχή, ελπίδα∙ ο σπόρος σου φυτρώνει
Θυσίες ανδρών, γυναικών και παιδιών∙ ελπίδες παλαιών και νέων, βορά για τη ζωή σου
Μεγαλώνεις…

Σε είπαν εστία, ιερό∙ σε είπαν Πατρίδα και μάνα
Σου δώσανε ήλιο, χώμα και νερό∙ άλλοι σε ψάξανε σε γη και ουρανό

Από τα δέντρα του δάσους τα γειτονικά, εσύ πιο αργά ψηλώνεις.
Τα αντιμάχεσαι για μια ηλιαχτίδα και ξανά, για μια παραπάνω σταγόνα.

Σε τρέφει του ανθρώπου καρδιά∙ σε στολίζει ο νους του∙ σου δίνει φύλλα ερωτικά, κλωνάρια ευτυχίας

Στέκεσαι και μακροημερεύεις∙ στου ανθρώπου τη λογική τη μοίρα σου γυρεύεις
Εκείνος ακούει τη Σιωπή που σε φοβίζει και τρέμεις∙ ευθύς σχηματίζει φωλιά για το πουλί
Που έρχεται και σου χαρίζει φωνή∙ αηδόνι στο κορμί σου∙ ευλογεί και ευφραίνει τη ψυχή σου

Τούτη τη μοναδική τρυφή σου, κάποιος την είπε Δημοκρατία και μάτωσαν τα χείλη του.

Κάπως έτσι σε θωρώ, Δέντρο-Πεπρωμένο∙ όπως μου λένε στα κρυφά εκείνοι που σε είδαν

Μα σαν απομακρύνομαι σε μια γωνιά, απορρίπτοντας του κόσμου την οχλοβοή
σε φέρνω στο νου συνειρμικά, δέντρο φιλάσθενο και απομονωμένο
στη ρίζα σου δεν έχεις πια χτύπους καρδιάς ανθρώπινους
μα κάτι μακρόστενα χωνιά μέχρι τα έγκατα της γης φτασμένα,
που ψάχνουν να εξορύξουν για εσένα τροφή∙ να την πολλαπλασιάσουν

Και εσύ γεύεσαι νέου ανθρώπου λογική που τα χρυσά φύλλα σου αφαιρεί και σε καίει

Σε βλέπω να στέκεσαι εκεί φλεγόμενο∙ την πλάση να δηλητηριάζεις
Αναθυμιάσεις∙ ανθρώπων έργα σάπια και αντιλήψεις σάπιες

Και τη φωλιά και το πουλί, κάποιος τώρα με λόγια φυλακίζει και δε λαλεί μήτε υμνεί
μονάχα κράζει

Καίγονται τα κλωνάρια σου∙ καίγεται η ψυχή μου∙ δε σε θεωρούν πια ιερό, σε εσένα δε πιστεύουν
Το νέο τους θεό, στην τσέπη τους γυρεύουν

Απελπίζομαι να σε κοιτώ και το νου παγώνω
ντρέπομαι την αλήθεια να σου πώ∙ και εγώ πληρώνω

Με μια ελπίδα σε νοσταλγώ και για εκείνη ας πεθάνω∙ πάντοτε στον κόσμο να κρατάς συντροφιά να μας δίνεις πνεύμα οξυγόνο

Αγάπη ας είναι ο καρπός σου, γιατί Αγάπη είναι ο λόγος της ύπαρξης σου.




2ο Βραβείο: Αδράνεια- Κική Παπαδοπούλου

Η ζωή πλέον άλλαξε. Δε ζούμε.
Επιβιώνουμε μονάχα για να υπάρχουμε.
Τα όνειρά μας χάνονται, πετούν να πάνε σε μέρη καλοκαιρινά.
Οι δρόμοι τερματίζουν και οι γέφυρες ματώνουν.
Ο αέρας φυσά την ψύχη και την κλειδώνει στα μπουντρούμια  του σώματός μας.
Η ζωή που δημιουργήσαμε πνίγει την ελπίδα με τα ίδια της τα χέρια.
Το σκότος μας αγκαλιάζει από τη μέση και κόβεται η ανάσα.
Στεκόμαστε κάτω από την καταιγίδα με κλειστά τα μάτια κι η βροχή κυλά στο πρόσωπό μας.
Εδώ είμαστε.
Περιμένουμε -ίσως- το τέλος.



2ο Βραβείο: Άτιτλο - Δερβίση Αναστασία

Ο ήχος ενός γέλιου.
Η Γέννηση.
Το πρώτο βλέμμα.
Ο πρώτο ήχος.
Ο αβάσταχτος πόνος.
Γεννιέσαι.
Ξυπνάς, ονειρεύεσαι.
Έχεις γεννηθεί.
Γιατί η γέννηση
είναι ο πλούτος που κρατάς
σφιχτά
Όταν τα πάντα γύρω πεθαίνουν.
Γεννιέσαι, όταν ζεις.
Όταν δεν κοιτάς,
Όταν βλέπεις.
Γεννιέσαι ξανά και ξανά.
Είναι κι αυτό το εγώ
που δεν φυλακίζεται.
Επιμένει να γεννιέται
ασταμάτητα.
Είναι οι ελπίδες που
γεννά το μυαλό όταν
δεν υπάρχουν
Όμως ζει.
Κι ο  θάνατος είναι
το δώρο που θ’ αφήσεις στον κόσμο
για να ορίσεις τη ζωή
σε όσους δεν γεννήθηκαν.
Αρχή, Μέση, Τέλος.
Όλα η Γέννηση.


3ο Βραβείο: Άτιτλο - Ηλιάδη - Χαρμάνα Κική

Είμαι στα χέρια σου χώμα
Βουλιάζω στις γραμμές της παλάμης σου
Με βρέχεις με κρασί
Αποσταγμένο από τα χείλη σου
Με κάνεις λάσπη και με πλάθεις
Πλάσε με
Έτσι κι αλλιώς έχεις επάνω μου
Απόλυτη Εξουσία

-----------------------------------------------

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας συγχαίρει όλους τους μαθητές που συμμετείχαν στο Διαγωνισμό, καθώς καθένας που συμμετέχει σε ένα Διαγωνισμό αυτόματα κερδίζει το Μεγάλο Στοίχημα με τον Εαυτό του.



ΒΙΒΛΙΟ: Δημιουργούμε εμπνευσμένοι από το έργο του Μπρεχτ, από την Bookstars



Μετά από μακρόχρονη επεξεργασία του υλικού που συλλέχθηκε από τη συνεργασία του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας με σχολεία της Α/βάθμιας και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού μας (2013) με θέμα "Δημιουργούμε εμπνευσμένοι από το Έργο του Μπρεχτ" με χαρά ανακοινώνουμε πως το εγχείρημά μας κυκλοφορεί πλέον σε βιβλίο από τις εκδόσεις Bookstars.

Το βιβλίο εμπεριέχει τον τρόπο συνεργασίας μαθητών εκπαιδευτικών πάνω στην προσέγγιση κειμένων του Μπρεχτ,  όλα τα έργα των μαθητών και φωτογραφικά στιγμιότυπα από την τελική εκδήλωση που έλαβε χώρα ως επισφράγισμα της Δημιουργικής Δράσης.

Κάθε παρόμοια δράση μας, όπως και οι Μαθητικοί Διαγωνισμοί Ποίησης είναι Αφιερωμένες στο κάθε Παιδί που στα χέρια του κρατά Ζωντανό και Υλοποιήσιμο το Όραμα του Αύριο.

Το βιβλίο μπορεί ο καθένας να το παραγγείλει στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς του ή απευθείας από την σελίδα της Bookstars:

ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΒΙΒΛΙΟ από τη σελίδα της Bookstars