Προσφορά, Δωρεά, Αλληλεγγύη, Εθελοντισμός

Οι δημιουργικές συνεργασίες είναι ο σκοπός των Συλλόγων. Όμως, Σύλλογοι όπως η Φιλοζωική, που επιτελούν έργο με πολλές απαιτήσεις, που χρειάζεται να ικανοποιηθούν σταθερές ανάγκες με άμεση ανταπόκριση, δεν μπορούν να στηριχθούν σε δωρεές και χορηγίες.

Σήμερα, προσφέραμε φάρκαμα ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Φιλοζωικής. Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου δεν είναι κερδοσκοπικός. Έχει ένα οικονομικό απόθεμα στο ταμείο του από εποχές που το κράτος επιδοτούσε τη δράση πολιτιστικών Συλλόγων. Με απόφαση του Δ.Σ. τα χρήματα διατίθενται σε σκοπούς που ανταποκρίνονται στους σκοπούς του Συλλόγου. Πώς η στήριξη του Έργου της Φιλοζωικής συνδυάζεται με την αγάπη για το.....βιβλίο...?
Αγαπώ το βιβλίο σημαίνει διαβάζω. Διαβάζω σημαίνει καλλιεργώ την Ψυχή και το Πνεύμα μου. Καλλιεργούμαι σημαίνει υπάρχω δημιουργικά. Υπάρχω δημιουργικά σημαίνει νοιάζομαι. Νοιάζομαι σημαίνει παρεμβαίνω θετικά, προσφέρομαι και προσφέρω.
Βέβαια, μεγάλα ζητήματα, όπως η φροντίδα των ζώων μιας πόλης δεν βρίσκουν σταθερή λύση με δωρεές και χορηγίες. Αυτές είναι οι έσχατες εναλλακτικές. Απαιτείται σταθερή οικονομική στήριξη από το κράτος μέσω των δήμων.

Φυσικά, πολλοί θα παρέμβουν με τη σκέψη τους και θα πουν "Εδώ υποφέρουν άνθρωποι και θα βάλουμε σε προτεραιότητα τις ανάγκες των ζώων..?"

Όταν αναφερόμαστε στα ζώα, κάποιος θα βρεθεί να μάς προτάξει τις ανάγκες του ανθρώπου. Όταν θα αναφερθούμε στις ανάγκες των προσφύγων, κάποιος θα βρεθεί να προτάξει τις ανάγκες των ελληνικών οικογενειών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Εμείς θα πούμε πως όταν μάς κοινοποιείται μία ανάγκη, δεν εξετάζουμε ταυτότητες. Βλέπουμε ένα ζωντανό πλάσμα που χρειάζεται στήριξη και, ατομικά ή συλλογικά, ανταποκρινόμαστε.
Η εθελοντική προσφορά, όμως, έχει (και πρέπει να έχει) όρια. Ούτε το Νοσοκομείο Γιαννιτσών μπορεί να στηριχθεί στην προσφορά των πολιτών μέσω του Συλλόγου Φίλων Νοσοκομείου, ούτε η Φιλοζωική μπορεί να στηρίξει το έργο της σε δωρεές και χορηγίες. Ούτε τα Γεύματα Αγάπης του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου μπορεί να στηριχθούν (αν και στηρίζονται) στις προσφορές του κόσμου.

Απαιτείται σταθερή χρηματοδότηση για τις Ανάγκες του Νοσοκομείου, εφόσον η εύρυθμη λειτουργία του, η επαρκής του στελέχωση, ο εξοπλισμός του με τα απαραίτητα μέσα (αναλώσιμα, μηχανήματα κ.α.) συνδέεται άμεσα με τη Ζωή των πολιτών της γύρω περιοχής.
Απαιτείται άμεση αντιμετώπιση των αναγκών των οικογενειών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Δεν αρκούν οι φιλανθρωπίες. Οι οικογένειες που υποφέρουν χρειάζονται σταθερή και μόνιμη δουλειά. Στην παραβολή ο Ιησούς τάισε χιλιάδες με λίγα ψωμιά και ψάρια, μα το πρόβλημα λύνεται αποτελεσματικά αν μάθει ο πεινασμένος να ζυμώνει και να ψαρεύει.
Απαιτείται χρηματοδότηση του Έργου της Φιλοζωικής. Ο πολιτισμός μας φαίνεται από τον τρόπο που φερόμαστε στη Φύση και στα Ζώα.
Ακολούθως...? Απαιτείται και χρηματοδότηση των πολιτιστικών Συλλόγων, που διασώζουν τα ήθη καια έθιμα της κάθε περιοχής. Κρατούν δηλαδή ζωντανή την παράδοση σε βάθος χρόνου.

Ως τώρα αποδείχθηκε πως ακόμη και χωρίς χρηματοδοτήσεις, υπάρχουν άνθρωποι που με μεράκι εμπλέκονται με τα δυσεπίλυτα αυτά θέματα, και παλεύουν να κλείνουν κοινωνικές πληγές χωρίς "γάζες".

Ως πότε άραγε...?
Όλα αυτά, πώς συνδέονται με το....βιβλίο...?
Μα όλα αυτά είναι η άγραφη Ιστορία που θα αφήσουμε στα παιδιά μας. Είναι ο τρόπος που θα τους κληροδοτήσουμε για να οργανώσουν και να διαχειριστούν την πόλη μας και ό,τι την αφορά. Είναι το πολυτιμότερο Βιβλίο που γράφουμε όλοι με τις επιλογές και τις πράξεις μας.

Απόηχος εκδήλωσης - Νιλουφέρ του Νίκου Καζατζόπουλου

Όταν οι Σύλλογοι ενώνουν τις δυνάμεις τους το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι εκπληκτικό! Ο Σύλλογος Ποντίων Κρύας Βρύσης και ο Σύλλογος Στράντζας Ν Πέλλας, ανταποκρίθηκαν με χαρά στο κάλεσμα του Συλλόγου μας ( Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας) στην παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Καλατζόπουλου: « Νιλουφέρ» από τις εκδόσεις Ιωλκός. Ένα μυθιστόρημα με αυτοβιογραφικά στοιχεία που περιγράφει τη ζωή των Ελλήνων της Μ. Ασίας και την καθημερινότητάτους αλλά και το οδυνηρό πέρασμά τους στην μητέρα Ελλάδα με το πλοίο Νιλουφέρ. 

Η βραδιά είχε από όλα: Γεύση Μ. Ασίας, γεύση προσφυγιάς, γεύση νοσταλγίας αλλά και ελπίδας. Μαζί με όλες αυτές τις γεύσεις και γεύση ποντιακών εδεσμάτων από τα χέρια της  Θεανώς Ζουρνατζίδου  και της  Κάκιας Παυλίδου . Η εκδήλωση ξεκίνησε με ένα σύντομο χαιρετισμό από την πρόεδρο του Συλλόγου μας (Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας) Αικατερίνη Μαυρογονάτου η οποία μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην ευκαιρία που μας δίνεται μέσα από την γνωριμία από αυτό το μυθιστόρημα να κάνουμε παραλληλισμούς με τη σύγχρονη πραγματικότητα αλλά και να μεταλαμπαδεύσουμε τις μνήμες του παρελθόντος στις γενιές του μέλλοντος αφού λαός που ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει. Ακολούθησε ένα σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα από την Κάκια Παυλίδου και στη συνέχεια η  Βούλα Αργυράκη με τον δικό της μοναδικό τρόπο διάβασε αποσπάσματα από το μυθιστόρημα. Το βίντεο που σχετιζόταν με την Μικρασιατική καταστροφή άφησε τους θεατές σιωπηλούς και με ένα γιατί για τα όσα έζησαν οι Έλληνες της Μ. Ασίας. Στη συνέχεια το λόγο πήρε η πρόεδρος του Ποντιακού Συλλόγου Κρύας Βρύσης  Σοφία Τσεσμετζίδου που αναφέρθηκε στην γενοκτονία των Ποντίων. Πιο συγκεκριμένα η πρόεδρος είπε πως: «Εμείς ως άμεσοι απόγονοι των θυμάτων της γενοκτονίας δεν έχουμε το δικαίωμα και δεν μπορούμε να προσποιούμαστε ότι αγνοούμε την ιστορία μας. Δεν ξεχνούμε και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Αυτό μας ζητούν οι χιλιάδες τρομαγμένες ψυχές, αλειτούργητων και άταφων προγόνων μας.»

Ο  Γιώτης Σπυριδόπουλος με τη λίρα του συνόδευσε την  Μαρία Ηρωίδου στο τραγούδι «Μαυροθάλλασσας Ψύα» ενώ η χορευτική ομάδα του Ποντιακού Συλλόγου Κρύας Βρύσης «Αλέξανδρος Υψηλάντης» με τη συνοδεία του αγαπημένου μας Ηρακλή Χατζηπαναγιωτίδη στο νταούλι μας ταξίδεψε στο οδοιπορικό ενός ξεριζωμού . Η  Θεανώ Ζουρνατζίδου παρουσίασε το μυθιστόρημα του  Νίκου Καλατζόπουλου «Νιλουφέρ» μέσα από τη δική της ματιά όπου μεταξύ άλλων αναφέρει πως …«Κατά την αφήγηση της διαδρομής των ηρώων του, ο συγγραφέας εστιάζει στα ιστορικά γεγονότα των εποχών στις οποίες έζησαν αυτά διαχρονικά και τις συνέπειες που είχαν αυτά τα γεγονότα στον μικρόκοσμο των πρωταγωνιστών Σημαδεύοντας τη ζωή τους: από την συνθήκη των Σεβρών , τον εθνικό διχασμό , την συνθήκη της Λωζάννης στην Κατοχή και την Αντίσταση , στα χρόνια του εμφυλίου, τα Σεπτέμβριο του 1955 στην Κωνσταντινούπολη ,την 7ετια της χούντας στη Ελλάδα και φτάνει σχεδόν ως το σήμερα. Οι πρόσφυγες , αυτοί της πρώτης γενιάς είχαν μέχρι τέλος της ζωής τους την ελπίδα ότι κάποτε θα γύριζαν στην πατρίδα τους. Οι της δεύτερης γενιάς προσδοκούσαν σε μια καλύτερη ζωή στο νέο τόπο που γεννήθηκαν.

Ενώ της τρίτης γενιάς να επισκεφτούν τους τόπους γέννησης των παππούδων τους, κάπως έτσι με το ταξίδι του συγγραφέα στην πατρογονική γη τη περιπλάνηση στα χωριά της Βιθυνίας οι εντυπώσεις αλλά μια απρόσμενη εξέλιξη ολοκληρώνετε το ταξίδι του ΝΙΛΟΥΦΕΡ …. που για τον συγγραφέα φέρνει μια νέα αρχή γιατί κάπου εκεί συνειδητοποίησε ότι «ο συνοικισμός» ήταν μια λέξη που δεν είχε βγει από το λεξιλόγιο του, αλλά διαπίστωσε ότι είχε απογυμνωθεί σίγα – σιγά από ότι κουβαλούσε και ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ άρχισε να ενεργοποιεί σημεία του εγκέφαλου και της ψυχής του.
Είδε Σιγά σιγά ότι άρχισαν να φεύγουν όλοι της πρώτης γενιάς ! Δεσμεύτηκε λοιπόν να σκεφτεί τρόπους να διαφυλάξει ο ίδιος αυτές τις μνήμες και να τις μεταδώσει στις επόμενες γενιές
Ήταν το ελάχιστο που έπρεπε να κάνει …..

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ !»

Το χορευτικό τμήμα του Συλλόγου Στραντζαλιωτών συμπλήρωσε χορευτικά το οδοιπορικό των προσφύγων με αγαπημένα ακούσματα και τέλος ο λόγος δόθηκε στον συγγραφέα για να μιλήσει για το έργο του ο οποίος μεταξύ άλλων είπε: « Γιατί το έγραψα αυτό το βιβλίο ?
Γιατί το είχα εγώ προσωπικά ανάγκη !!!...
… Ήθελα κάποτε αυτά που είχα ακούσει, ζήσει, μάθει , να τα γράψω , να τα κρατήσω για μένα …για τα παιδιά μου ….για τα εγγόνια μου…. γιατί μεγαλώνοντας διαπίστωνα ότι αυτός ο κόσμος σιγά – σιγά έφευγε…

Φιλοδοξία μου ήταν να μην κάνω ένα συνηθισμένο εθνολαϊκίστικο μελόδραμα…αλλά να προσεγγίσω διαλεκτικά τα γεγονότα… χωρίς ίχνος ρεβανσισμού και μισαλλοδοξίας…. Να βάλω έντονα και με σαφήνεια την δική μου άποψη στο αφήγημα και τον επίλογο»
Ευχαριστούμε όλους όσους με τον δικό τους τρόπο συμμετείχαν στην εκδήλωση και ιδιαίτερα την αντιπρόεδρο του Συλλόγου μας Μόιρα Τριανταφύλλου για το πλούσιο φωτογραφικό της υλικό!

Βιβλιοπαρουσίαση: «το Νίλουφερ» του Νίκου Καζατζόπουλου

Ο δρόμος μακρύς. Πόσο μάλλον όταν το οδοιπορικό δεν τελειώνει εκεί που η Ιστορία ορίζει το Τέλος του, μα συνεχίζεται μέσα σε μυθιστορήματα που ζωντανεύουν ιδιωτικές ιστορίες που επισκιάστηκαν από την σκόνη του ανθρώπινου ρεύματος που χρεώθηκε την απώλεια της Πατρίδας του, του Οικείου, της Ζωής του.

Πόσο μοιάζουν οι μοίρες των ξεριζωμένων ανθρώπων! Χάνεται η χρονική παράμετρος. Ενεστώτας. Αόριστος. Μπλέκεται ο πόνος, η ανάγκη, η απόγνωση, η συγκίνηση, η δύναμη. Σε κάθε άκρη της Γης ένα χέρι απλωμένο ζητά βοήθεια.. από τα παράλια της Μικρασιατικής Καταστροφής, ως τα λιμάνια των σύγχρονων ξεριζωμών. Διαβάζοντας κομμάτια της ιστορίας μας, γινόμαστε πιο ανθρώπινοι μπροστά στο ανθρώπινο δράμα. Γίνεται αδερφός ο κατατρεγμένος. Ο δίχως όνειρα ταξιδιώτης. Ο κυνηγημένος. Το «Νίλουφερ» ίσως να είναι ένα ακόμη μυθιστόρημα που ζωντανεύει τις μνήμες. Ίσως όμως να γίνει για τον κάθε αναγνώστη του ένα καΐκι που θα τον ταξιδέψει από το ασφαλές Εγώ του στο αλληλέγγυο Είναι του και να ταχθεί με έναν παλμό ενσυναίσθησης δίπλα σε κάθε άνθρωπο που χάνει ό,τι πολυτιμότερο έχει: τη Ζωή που έχτισε ως τώρα.

Το «Νίλουφερ» ήταν το ατμόπλοιο που μετέφερε τους κατοίκους από τα παράλια της Προποντίδας και της Βιθυνίας και το μόχθο τους στην αρχόντισσα Πόλη. Ήταν όμως και το καΐκι που έμελλε να σεργιανίσει τα ξεριζωμένα σώματά τους στις νέες – αφιλόξενες γι’ αυτούς – πατρίδες μετά την Καταστροφή.. τις ψυχές τους τις είχαν θυμίαμα και καντήλι που σιγόκαιγε φωτίζοντας τα άγια χώματα των χαμένων πατρίδων.

Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας σε συνεργασία με τη ΔΗΚΕΠΑ Πέλλας, τον Ποντιακό Σύλλογο  Κρύας Βρύσης «Αλέξανδρος Υψηλάντης» και το Σύλλογο Στραντζαλιωτών Ν. Πέλλας «Η Στράντζα» σας προσκαλεί  την Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2019, ώρα 7μμ, στο Κέντρο Πληροφόρησης Νέων Γιαννιτσών οπου θα παρουσιαστεί το μυθιστόρημα του Νίκου Καζατζόπουλου «το Νίλουφερ», Εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ. Για το βιβλίο θα μιλήσει η Θεανώ Ζουρνατζίδου Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Γιαννιτσών και ο συγγραφέας Νίκος Καζατζόπουλος.  Αποσπάσματα του βιβλίου θα διαβάσει η Βούλα Αργυράκη. Την εκδήλωση θα ντύσουν με χορούς, τραγούδια και εδέσματα οι πολιτιστικοί Σύλλογοι που συμμετέχουν.

Είσοδος Ελεύθερη